30.10.1906 - 30.06.1966r.

(Sport 236 / 1993)

(Classic Auto 46 / lipiec 2010)

Emilio Giuseppe "Nino" Farina (ur. 30 października 1906 w Turynie, zm. 30 czerwca 1966 w Aiguebelle) – włoski kierowca wyścigowy, pierwszy w historii mistrz świata Formuły 1.

Farina przeszedł do historii Formuły 1 jako zwycięzca inauguracyjnego sezonu mistrzostw świata w 1950 roku[1].
Kariera

Farina swój pierwszy samochód dostał w wieku 9 lat, był to mały 2-cylindrowy Temperino.

Pierwsze zwycięstwo w Grand Prix odniósł w 1950 roku. Dalsze dwa pierwsze miejsca w pozostałych sześciu wyścigach sezonu przyniosły mu tytuł mistrzowski. Ostatni raz wygrał w 1953 roku. Farina rozpoczął sezon 1954 od drugiego miejsca w GP Argenytny, ale podczas wyścigu Mille Miglia złamał rękę. Potem doznał poparzeń w trakcie wyścigu samochodów sportowych na Monzy. Musiał zrobić sobie wolne. Powrócił na tor dopiero w 1955 roku, jednak nie na długo. Nie był w stanie znieść bólu podczas jazdy i dlatego musiał aplikować sobie morfinę. Wreszcie zdecydował się odejść z Formuły 1 w połowie sezonu. W 1966 r. jadąc swym prywatnym Fordem Cortina-Lotus na wyścig o GP Francji wpadł w poślizg i uderzył w słup telegraficzny. Farina, który wychodził cało z najbardziej nieprawdopodobnych sytuacji na wyścigowych torach, zginął w wypadku samochodowym w drodze do Grand Prix Francji.