Track length: 5.809 m
Attendance: 20.000
Starters: 31
Finishers: 22

Pole position: Glemser/Mass in 2.13,4
Distance: 6 hours
Average speed: 151,779 kmh
Weather: sunny and hot
Ruleset: Group 2/70

Atrakcją Paul Ricard były pieniądze. Nie tyle ich ilość, ale cena jaka przyciągnęła wielkie nazwiska. Atrakcją była załoga Stewart / Cevert w samochodzie z działu fabrycznego Forda, których sponsorami byli: Elf i opony Goodyear.
Piątkową sensacją treningów był Gerry Birrell jadący prywatnym Capri z zespołu Frami. Starsza wersja jego samochodu była jeszcze na kołach "13" w przeciwieństwie do samochodów fabrycznych i oponach Firestone. Jego czas to 2.13,7, pół sekundy szybciej niż nowe fabryczne auta. BMW miało trudności z ustawieniem set-upa. Hezemans założył do swojej Alpiny Firestony poprawiając nieco prowadzenie samochodu. Schnitzer zrobił to samo w sobotę zdecydowanie poprawiając swoje czasy. Glemserowi wreszcie udało się pokonać czas Birrella i nikt inny już tego nie dokonał. Potem spadł ulewny deszcz, dzięki czemu nie było dalszych poprawień czasu. Akersloot w ostatniej chwili zastąpił Questera, który nie został dopuszczony do wyścigu przez lekarza i nie mógł uporać się z coupé Alpina. Fabryczny zespół Ford Köln zmienił silniki w swoich samochodach. Zespół Malcolm Gartlan zainstalował zupełnie nowy eksperymentalny silnik  zdobyty w niewiadomy sposób z firmy Weslake.
Stommelen fantastycznie wystartował i objął prowadzenie, za nim jechali Stewart, Birrell, Muir, Hezemans, Glemser i Larrousse. Samochody trzymały się blisko siebie, osiągając czasy okrążeń  2,15 z pełnymi zbiornikami.
Po pierwszym okrążeniu na prowadzenie wyszedł Muir, jego silnik był bardzo mocny. BMW traciło swoje miejsca, a Stommelen musiał zjechać do depo na długi remont pompy wtrysku paliwa.
Po godzinie Muir w Capri nadal był na czele a jego samochód powoli oddalał się od reszty konkurentów. Za pięcioma Capri, Hezemans był jeszcze w stanie utrzymywać ich tempo. Kiedy samochody z czołówki zaczęły zjeżdżać na tankowanie, Hezemans gonił jak opętany prowadzącego Gartlan Capri. W końcu i on musiał zjechać na tankowanie. Niestety okazało się że dalej nie pojedzie gdyż jego silnik odmówił posłuszeństwa. W jego Alpina coupe problemy zaczęły już występować podczas warm-up.
Po trzech godzinach na krótki okres na czoło wyszedł Cevert, a za nim Muir, Soler-Roig, Franck i Ford Escort zespołu Broadspeed załogi Matthews / Rouse. W division 1 najszybszy jak zwykle był zespół Autodelta. Najszybszy samochód z treningu (Dona / Grano- Fiat 128 coupé) wycofał się po 19 okrążeniach.
Mass wycofał się i został przeniesiony do samochodu załogi Larrousse / Soler-Roig. Pankl, który przejął samochód od Hezemansa, znalazł się w ogrodzeniu z drutu, gdy po jego lewej stronie wybuchła przednia opona.
Fabryczny zespół Forda czekał aż Gartlan Capri zjedzie na tankowanie i wtedy miał przejąć inicjatywę. Do tej pory samochód konkurencji zatrzymał się jeden raz mniej niż ich, więc będzie musiał w końcu i tak zjechać. Czy aby na pewno? Nie i to dzięki modyfikacji w silniku Weslake, który istnieje tylko w jednym egzemplarzu.To wystarczyło by pokonać zespół fabryczny. Ekscytujące i nieoczekiwane zwycięstwo odniósł prywatny zespół Malcolm Garland Racing w Fordzie Capri RS 2600 za kierownicą którego zasiadali Muir i Miles.