Autodromo Nazionale di Monza, Italy

Track length: 5.774 m
Attendance: 20.000
Entries accepted: > 100
Starters: 43
Finishers: 17 (15 classified)

Pole position: Glemser, 1.42,8
Fastest lap: Glemser, 1.41,8 = 203,339 kmh

Distance: 4 hours
Average speed: 194,221 kmh
Weather: cloudy but dry
Ruleset: Group 2/70

Xhenceval i Peltier - BMW 2800 CS.

Zwycięzcą tego wyścigu został Ford. Niestety nie doszło do homologacji BMW 3.0 CSL, których nie zdążono zbudować w odpowiedniej ilości. Starszy model  BMW 2800 CS był za ciężki. Pomimo iż Schnitzer zbudował lekką wersję, nie zdołała ona pokonać fabrycznego Forda.

Cały wyścig został zdominowany przez Forda. Po starcie najszybszy był Glemser, 0,1 sekundy za nim Larrousse przed Questerem. Szybkość Larroussa nie była dla nikogo zaskoczeniem, gdyż tydzień  wcześniej jego zmiennik Mass testował w Le Mans nowe rozwiązania.

W Division 2 na prowadzeniu był Ford Escort Brytyjczyków Birrell / Bourgoignie przed Holendrami Akersloot / Franey. Włoska Autodelta ze swoimi modelami GTAm przy Fordach wyglądała jak z innej ligi. Lepiej Autodelta prezentowała się w Division 1, chociaż tutaj wśród 14 samochodów aż 13 było z Mediolanu, a tylko 1 z Turynu.

Po zmianie kierowców Mass zniknął wszystkim z oczu. Za nim jechali Quester, Peltier i Birrell. Glemser po kłopotach z zapłonem musiał zjechać do depo. Po naprawie ustanowił nawet nowy rekord okrążenia. Jednak na godzinę przed końcem wyścigu musiał się definitywnie wycofać. Quester również się wycofał po awarii skrzyni biegów (jadąc prywatnym samochodem Peltiera). Podobny los spotkał również załogę zespołu Kent Racing Franck – Engeman. Również w Division 2 Ford odniósł zwycięstwo i to podwójne, pokonując Alfę Romeo. Ta zdominowała najmniejszą klasę gdyż jedyny konkurent – Fiat odpadł już po 1 okrążeniu.