The Ninth Rand Daily Mail Nine Hour Endurance Race, Kyalami

Willy Mairesse i "Jean Beurlys" - Ferrari 365 P2/3.

Peter Clarke i Rollo Fielding – Ferrari 250 LM.

Peter Sutcliffe i John Love – Ford P40.

"Eldé" i  Jacky Ickx - Ferrari 275LM.

Ritchie Jute i John Whitehead - GSM Dart Ford.

David Hobbs i Mike Spence – Ford GT40.

David Piper i Richard Attwood - Ferrari 365 P2/3.

Sezon powoli dobiega końca. 23 października John Surtees wygrywa swoim Cooper Maserati ostatnie tegoroczne Grand Prix w Meksyku, zostając vicemistrzem świata za Jackem Brabhamem z Australii. W Ameryce Północnej Surtees wygrał Lolą T70 dwie z sześciu rund nowej serii CanAm. Czy uda mu się to tydzień później w 9 godzinnym wyścigu w Kyalami.
Po tradycyjnych Grand Prix w których brali udział głównie Brytyjczycy i Belgowie, stworzono nową serię Springbok. Do 1963 roku seria została ograniczona do samochodów F1. Po dwóch latach bezczynności organizatorzy postanowili utworzyć nową serię dla prototypów i samochodów sportowych. Rand Daily News 9-godzin w Kyalami jest pierwszą z 4 rund nowej serii. Ferrari wystawiło dwa samochody 365 P2/P3. W jasnozielonym z nr.3 zasiedli David Piper i Mike Parkes, a żółtym z nr.4 Willy Mairesse i "Beurlys" (Jean Blaton). W grupie 4 znajdziemy dwa Ferrari LM: żółty dla Jackie Ickx i "Elde" (Leon Dernier) i Peter Clarke Feilding Rollo. Trzecie Ferrari LM Bernharda White'a zaplanowano dla dwóch asów motocyklowych: Mike Andersona i Boba Hailwood. Ci jednak nie wystartują po awarii silnika w klasyfikacjach. Również Ford wystawił swoje najlepsze samochody. 5,3-litrowym Fordem P 40 roadster z nr.2 wystartował Peter Sutcliffe wspomagany przez Alana Manna. W pojeździe tym wykorzystano prototypowe części z nowych, lekkich materiałów. Dwa inne modele G40S są tradycyjnymi zamkniętymi wersjami. Do załogi Mike Spence i David Hobbs dołączył Bernhard White. Kolejne GT40 poprowadzą Colin Crabbe i Ed Nelson. Największym konkurentem dla Ferrari i Forda jest niewątpliwie 4,7-litrowa Lola-Ford T70 grupy 7, którą poprowadzą Roy Pierpoint i Doug Serrurier. Z innych europejskich wyścigówek są jeszcze dwa Porsche 906. Zielony załogi Mike de Udy / Peter de Klerk i pomarańczowy z Racing Team Holland, którego poprowadzą Ben Pon i Gijs van Lennep. Cała reszta to lokalne maszyny, w tym kilka 7 grupy. Najszybsze to 1,6 Lotus 23B Alfa Romeo załogi Keith Berrington-Smith / Tony Jefferies i 2,0 Elva Mk.7 Porsche załogi Luki Botha / Dawie Gous. Bardzo szybki jest też Lotus Elan S2 Jacka Holme. Podczas kwalifikacji wiele zespołów nie zanotowało rewelacyjnych czasów, szczególnie lokalni południowo-afrykańscy kierowcy. Najszybszy był Doug Serrurier w Loli T70 (1'35"3). Za nim Sutcliffe w Fordzie P40 (1'38"7). Ben Pon w pomarańczowym Porsche ostro atakuje i optycznie widać, że jedzie bardzo szybko, ale zostaje z czasem 1'38"7 i ...pękniętym wałem korbowym, co już go eliminuje ze startu.   Start do wyścigu odbywa się systemem Le Mans co od razu tłumaczy dlaczego kilka zespołów nie podejmowało walki w sesjach kwalifikacyjnych. Po opadnięciu flagi startowej, potężna Lola T70 obejmuje prowadzenie. Za nią jadą Sutcliffe w Fordzie P40, Spence (Ford GT40), Mairesse w żółtym Ferrari P2/P3, Piper w jasnozielonym P2/P3 i Ickx w LM Ferrari. Za nimi spora przerwa i Mike de Udy prowadzący lokalną maszynę. Prowadzący Doug Serrurier uzyskuje bardzo dużą przewagę. Po jednej godzinie, raz mija dwa Fordy i aż dwukrotnie 2 prototypy Ferrari P2/P3. Ickx na szóstym miejscu ma już 3 okrążenia straty. Przed końcem drugiej godziny Lotus 23B Alfa Romeo wycofuje się z urwanym wałem. Roy Pierpoint, który przejął Lolę po pierwszym pit stopie ma przewagę dwóch okrążeń nad: Sutcliffe / Love (Ford P40), Piper / Parkes (Ferrari P2/P3), Spence / Hobbs (Ford GT 40) i Mairesse / "Beurlys" (Ferrari P2/P3). Krótko po drugiej godzinie wyścigu Ecurie Francorchamps traci kolejne Ferrari 250 LM. Jacky Ickx zjeżdża do boksów z przegrzanym silnikiem. Alfa Romeo GTA Basila van Rooyena również ma problemy ze skrzynią biegów. Roy Pierpoint zjeżdża do boksów bez ciśnienia oleju i nie wraca już do wyścigu. Ten sam los spotyka Lukę Botha, który 5 okrążeń później wycofuje się z 7 miejsca. W jego Elvie Mk.7 awarii ulegają hamulce, a później skrzynia biegów. Na prowadzeniu jest teraz John Sutcliffe (Ford P40), przed Spencem (Ford GT40) i Parkesem (Ferrari P2/P3). Mairess nie mógł z nimi walczyć gdyż jego żółte Ferrari P2/P3 zaczyna mieć problemy z przegrzewającym się silnikiem. Przed końcem trzeciej godziny wyścigu Parkes wyprzedza Forda GT40 (Hobbs), awansując na 2 miejsce. Żółte Ferrari P2/P3 oprócz grzejącego się silnika ma również problemy z hamulcami. Jedzie coraz wolniej i traci 4 miejsce na rzecz zielonego Porsche 906S załogi de Udy / de Klerk. Kolejne miejsca zajmuje czerwony Ford GT40 (Colin Crabbe) i Ferrari LM (Peter Clark). Chwilę później Ecurie Francorchamps traci swój drugi samochód P2/P3. David Piper jest tuż za ciemnozielonym Fordem P40, jednak przez kilka okrążeń nie wyprzedza go. Peter Sutcliffe postanawia przyspieszyć, ale łamie tylne zawieszenie i ulega wypadkowi. Oznacza to, że na krótko przed połową wyścigu na prowadzenie wychodzi załoga Piper / Parkes. Za nimi jadą Spence / Hobbs (Ford GT40), Nelson / Crabbe (Ford GT40), de Udy / de Klerk (Porsche 906S) i Clarke / Feilding (Ferrari LM). Zielone Porsche wyprzedza Crabbea tracąc mniej czasu w boksach na tankowanie. Podczas 5 godziny wyścigu de Udy postanawia zaatakować zmęczonego już Spenca. Jednak to chyba nie jego dzień. Spowolniony przez BMC Coopera 1300 Gartha McGillewie gasi silnik. Uruchomienie jego trwa...wieki. Kiedy znowu rusza Spence już nie jedzie. W jego Fordzie GT40 urywa się koło zamachowe. Clarke / Feilding są teraz sekundy od prowadzenia, mimo iż stracili około 25 okrążeń w boksach na wszelkiego rodzaju drobnych naprawach (m.in. wymiana przebitych opon). Piperowi z przewagą przeszło 30 okrążeń pozostaje już tylko bezawaryjne dojechanie do mety. Nad tor niespodziewanie przychodzi ulewna burza. Na mokrej nawierzchni Mike de Udy ma groźnie wyglądający wypadek. Samochód zostaje całkowicie skasowany, na szczęście kierowcy nic się nie staje. Na pół godziny przed końcem wyścigu Piper miał 33 okrążenia przewagi nad Ferrari LM załogi Clarke / Feilding. Podczas ostatniego tankowania jego V12 gaśnie i nie daje się odpalić. Po dwóch minutach mechanikom udaje się uruchomić silnik i załoga David Piper / Mike Parkes wygrywa 9 godzinny wyścig w Kyalami, przed Ferrari LM Petera Clarka i Rollo Fieldinga. Dla Davida jest to już piąte z rzędu zwycięstwo. Porsche 718 RS załogi Clive van Beuren / Steve Mellet dosłownie na ostatnich metrach mija Lotusa Elana załogi Jack Holme / Brian Wheble i kończy wyścig na 3 miejscu. Kolejne miejsca zajmują południowo-afrykańscy kierowcy w europejskich samochodach. Z 35 samochodów na starcie, metę osiągnęło 17.

Klasyfikacja generalna.

Circuit lenght:   Race distance: 1191,590 km  Winner's average speed: 132,449 km/h