7 Tour de France Automobile.

18-21.09.1958r.

Jean Hebert i Bernard Consten (Alfa Romeo Giulietta Sprint Veloce Ti).

Model.

Legendarna Alfa Romeo Giulietta została oficjalnie zaprezentowana szerokiej publiczności 21 kwietnia 1954 roku podczas Salonu Samochodowego w Turynie, tylko w wersji coupé. Już w pierwszych dniach Salonu Samochodowego Giulietta Sprint stała się hitem, czego dowodem jest około 2000 zebranych zamówień, co w tamtych czasach było imponującą liczbą. Dwa tygodnie przed premierą, na dziedzińcu fabryki w Portello zorganizowano przedpremierowy pokaz dla pracowników i władz: dwoje aktorów wyskoczyło z helikoptera w strojach szekspirowskich Romea i... Julii.
Giulietta stała się „włoską narzeczoną”, pierwszą Alfą Romeo noszącą kobiece imię i szybko zdobyła uznanie opinii publicznej, dla której była symbolem boomu gospodarczego.  Kiedy 100.001. Giulietta w wersji sedan zjechała z linii produkcyjnej w fabryce w Portello, Giulietta Masina, muza Federico Felliniego, osobiście świętowała ten ważny kamień milowy w produkcji; był to pierwszy model mediolańskiego producenta samochodów, który osiągnął sześciocyfrową sprzedaż.
Na początku lat pięćdziesiątych, po niedawnym zwycięstwie w dwóch kolejnych mistrzostwach F1 za kierownicą Alfetty prowadzonej najpierw przez Farinę, a następnie przez Fangio w 1950 i 1951, marka siedzibą w Mediolanie postanowiła wyprodukować model, który byłby w stanie utrzymać wielkość produkcji i spodobać się szerszej publiczności, zachowując przy tym najważniejsze cechy, dzięki którym Alfa Romeo już wcześniej odniosła tak ogromny sukces: technologię, osiągi i styl.
Centrum Stylu Alfy Romeo przystąpiło do pracy, a jedna z propozycji - wersja coupé modelu Sprint - została później opracowana dla firmy nadwoziowej Bertone przez Franco Scaglione, tego samego projektanta, który niemal równocześnie stworzył Alfę „2000 Sportiva”, następnie „Giuliettę Sprint Speciale” i wspaniałą „33 Stradale” z 1967 roku. Bertone miał później nadzorować produkcję Giulietty Sprint.
W rezultacie powstał nisko zawieszony samochód z minimalistycznym bokiem i tyłem z mocno pochyloną tylną szybą. Nowy model odniósł natychmiastowy i olbrzymi sukces.
ako pierwsza do produkcji w 1954 roku trafiła wersja coupé zwana Giulietta Sprint, produkowana w Grugliasco przez firmę Bertone. Od wiosny 1955 roku w Portello produkowano model sedan zwany Berlina. Od połowy 1955 roku w San Giorgio Canavese firma Pininfarina produkowała kabriolet pod nazwą Giulietta Spider, która to stała się symbolem włoskiego La Dolce Vita lat 50. W latach 1960–1963 w East London w Południowej Afryce produkowano model Giulietta T.I.
Silnik DOHC 4 cylindrowy zasilany dwugardzielowym gaźnikiem Weber o pojemności 1290cm i mocy 80 KM przy 6300 obr./min. Prędkość maksymalna 161 km/godz.

Rajd z bazą w Nice i Pau o mieszanej nawierzchni asfaltowo-szutrowej rozegrano na dystansie 5950 km w tym 687 km odcinków specjalnych. Prym wiodły samochody klasy GT, które zajęły pierwsze 20 miejsc. Całe podium zajęli kierowcy Ferrari 250 GT. Na najwyższym stopniu podium stanęli Belgowie Olivier Gendebien i Lucien Bianchi. Drugie miejsce zajęli Francuzi Maurice Trintignant i Francois Xavier Picard. Na najniższym stopniu podium stanął Brazylijczyk Ramos Hermano da Silva z francuskim pilotem Jeanem Estagerem. Najlepsi w kategorii samochodów turystycznych byli Francuzi Jean Hebert i Bernard Consten - Alfa Romeo Giulietta Sprint Veloce Ti.