Lista startowa. (częściowa-alfabetycznie).

Nr.95. A.N.Hewitt - Jaguar.                               

Nr.106. F.Dennis Dent - Jaguar Mk II.

Nr.126. Annie Neil - Morgan Plus Four.

Nr.141. S.D.Nicoll - Ford Ten Special.

Nr.174. J.Risk / P.Wren - Ford Zephyr.

Nr.229. P.G.Cooper - Triumph TR2.

Nr.260. J.M.Noble - MG Midget.

Nr.276. J.C.S.Heathcote - Triumph TR2.

P.J.Anton - Ford Anglia.

G.A.Askey - Jaguar Mk VII.

D.G.F.Bain – Wolseley 4/44.

E.V.Baker - Ford Anglia.

Lilian Baker - Triumph TR2.

I.Banks     - Ford Consul.

Florence Barclay - Riley.

R.Barton - Morris Cowley.

C.M.R.Birney - Sunbeam Talbot.

J.J.Blackburn – Ford.

J.Blumer - Jaguar XK120.

J.J.Bott    - Riley.

J.P.Booth - Ford Zephyr Zodiac.

J.R.Briggs - Standard Vanguard.

H.C.Burrows - Standard Vanguard.

J.F.B.Butcher - Sunbeam Talbot.

A.D.Carr - Morris Oxford.

E.D.Carrick - Ford Zephyr.

W.G.Cawsey - Renault 750.

Francoise Clarke - Sunbeam Talbot.

A.E.Cleghorn - Morgan Plus Four.

V.Cooper - Triumph.

R.W.Dalglish - Triumph TR2.

R.Davis     - Sunbeam Mk III.

W.F.Day - Sunbeam Talbot.

F.A.Denning - Ford.

D.G.Dixon - Jowett Jupiter.

F.Downs - Sunbeam Talbot.

F.D.Dundas - Morgan Plus Four.

D.T.S.Edwards    - Ford Anglia.

K.D.Evans - Standard Ten.

J.A.Franchi - Austin A30.

H.Galt - Triumph TR2.

A.George - Sunbeam Talbot 90 Mk.II.

L.R.Gibbs - Ford Zephyr.

G.T.Gibson - MG Magnette.

W.A.G.Goodall    - Morgan.

L.Griffiths – Austin Healey.

L.E.Grounds - Ford.

W.Gunson - Triumph TR2.

J.F.Haarer - MG TD 2.

E.J.Haddon - Jaguar.

J.A.Hall - Triumph TR2.

R.J.Harris - Triumph TR2.

George Hartwell - Sunbeam Talbot.

G.Heaps - Standard Vanguard.

R.S.Henson - Jaguar XK120.

A.J.Higson - Austin A40.

M.Hinde - Renault.

W.J.Holloway - Ford Zephyr.

F.H.Holmes - Sunbeam Talbot.

G.K.Horner - Jaguar Mk VII.

S.M.Horner - Ford Zephyr Zodiac.

G.C.Hull - Triumph TR2.

H.Hutcheon - Ford Zephyr Zodiac.

Y.B.Jackson - Ford Anglia.

H.B.Jacoby - Morgan Plus Four.

R.B.James - Triumph.

S.R.G.Jeffery - Standard Ten.

M.D.Jessop - Triumph Mayflower.

S.Keen    - Ford Ten.

E.B.Kent-Phillips - Buick.

L.J.King - Morris Minor.

Roy Knight - Renault 750.

T.T.Kyffin - Triumph TR2.

G.C.Langdon - Sunbeam Talbot.

J.A.Lanz - Sunbeam Talbot.

M.E.Lanz - Sunbeam Talbot.

D.E.Lawrence – Alvis.

G.A.Lewis - Vauxhall Velox.

A.Lineker - Ford Zephyr.

B.W.J.Lovell - Austin A30.

H.Luke-Dunn - MG TD.

W.W.Lyons - Ford Zephyr Zodiac.

W.MacPherson    - Armstrong Siddeley.

J.H.Mather - Austin A30.

A.H.McGrady - Morris Minor.

Nancy Mitchell    - Triumph TR2.

P.H.G.Morgan - Morgan.

W.H.Morgan - Triumph TR2.

D.J.Morley - Standard Ten.

C.Murray - Sunbeam Talbot.

A.B.Napper - Triumph TR2.

P.Needham - Porsche.

D.M.Nicholson    - Wolseley 4/44.

J.E.Osborne - Jaguar Mk VII.

Patricia Ozanne - Sunbeam Talbot.

R.D.Paine - Austin A40 Sports.

Miss Palfrey - Morgan Plus Four.

G.H.F.Parkes - Austin.

T.A.Parkes - Triumph TR2.

Dr D.S.Parkin - Triumph TR2.

E.R.Parsons – Jaguar.

T.N.Patterson - Ford Zephyr.

G.D.S.Perry - Morris Minor.

Dr J.R.Platt - Vauxhall Velox.

H.T.Rayner - Ford Prefect.

P.H.Read - Morris Minor.

A.M.Reed - Ford Anglia.

G.F.Rennoldson - Citroen Light Fifteen.

J.R.Robinson - Hillman.

I.Robertson - Jowett Jupiter.

E.Rogers - Morgan.

Nr.197. H.E.Rumsey – Austin Ford 10 Special.

P.D.Sapsed - Vauxhall Velox.

A.H.Senior - Austin A40.

J.M.C.Shand - Jaguar XK120.

D.Silverthorne - Renault 750.

I.F.C.Sinclair - Triumph TR2.

I.B.Skelly - MG.

J.C.Smith - Jaguar.

W.J.H.Snellgrove - Ford Zephyr.            

R.Stanforth - Ford Anglia.

J.A.Stewart - Jaguar XK120.

P.W.Strawson - Triumph TR2.

A.Stross – Austin Healey.

L.S.Stross - Jaguar.

C.T.A.Taylor - Peugeot 203.

H.A.Thomas - Ford Zephyr.

S.J.Tucker - Triumph TR2.

G.H.Turnbull - Ford.

P.C.Wadham - Swallow.

W.H.Wadham - Triumph TR2.

J.A.Walker - Austin A90 Atlantic.

Mary Walker - Triumph.

B.J.Warr - Ford.

R.A.Watkinson    - BMW.

R.A.Watkinson    - Frazer-Nash.

J.Watson - Riley.

A.E.Westbrook – Austin Healey.

R.Whiteley - Triumph TR2.

R.Whitley - Ford Zephyr.

F.C.Whittle - Vauxhall Velox.

A.Williams - MG.

A.L.Wilson - Ford Eight.

R.J.Wood-Martin - MG TD Midget.

W.C.Woofinden - Ford Prefect.

A.L.Yarranton - Morgan Plus Four.

J.W.S.Utley - DKW.

J.Risk i P.Wren – Ford Zephyr.

J.Risk i P.Wren – Ford Zephyr.

J.Risk i P.Wren – Ford Zephyr.

Jaguar Mk.VII prowadzony przez E.R.Parsona i panią J.G.M.Vann wygrywa ten ciężki rajd. Morgan Plus Four i Triumph TR2 kończą na drugim i trzecim miejscu.

Tegoroczny M.C.C. narodowy rajd, sponsorowany przez Redex przyciągnął na start 385 załóg, co było swoistym rekordem. (Rekord należy do London M.C.London Rally – gdzie na starcie pojawiło się 401 załóg). Wszystkie samochody zostały podzielone na klasy pojemnościowe oraz na trzy główne kategorie: Production Touring Cars, Production Sports Cars Specials i Supercharged Cars o dowolnej pojemności. W podpodziałach wielkości silnika zostały ponownie podzielone na oddzielne klasy dla pojazdów otwartych i zamkniętych. Zwycięzcą, który otrzymał główne Redex Trophy i £100, był uczestnik, którego indywidualny występ przekroczył o największy margines średnią ocen utraconą w swojej klasie. Na tej podstawie przyznano również drugą nagrodę w wysokości 50£ i trzecią nagrodę w wysokości 25£. Nagrody klasowe, nagrodę dla pań, nagrodę zespołową, nagrodę dla samochodu z przed 1930r i trofeum dla najlepszego członka M.C.C. były oparte na całkowitej liczbie utraconych punktów.

Zawodnicy wystartowali 10 listopada z Manchesteru, Glasgow, Norwich, Cardiff, Plymouth, Kenilworth i Londynu, aby pokonać poszczególne trasy do Harrogate w ulewnym deszczu, a w niektórych przypadkach na zalanych drogach. Z Harrogate wszyscy kontynuowali wspólną trasę do mety w Hastings. Całkowita długość trasy wynosiła od 1220 do 1237 mil w zależności od punktu startowego. Średnią prędkość ustalono na 30m.p.h. non stop bez snu przez dwie noce. W ten sposób trudny harmonogram, trasa i jazda bez odpoczynku stanowiły ogromne wyzwanie zarówno dla kierowców jak i samochodów.

Opuszczając Harrogate w nocy, samochody musiały przejechać przez Brough, Stanhope, Hexham, Falstone, Hawick, Newcastleton, Kirkoswald, Penrith i Keasden do Chester. Z Chester prowadził bardzo trudny odcinek przez Walię, tym trudniejszy że trening był na niej niemożliwy, a trasę zawodnicy otrzymali zaledwie na kilka dni przed rozpoczęciem rajdu.

Opuszczając Londyn w czwartek rano dziennikarze Motor Sport pojechali Jowett Jupiterem i dołączyli do trasy tuż przed Bwlch-y-Groes. Jupiter okazał się godnym podziwu samochodem do pracy. Jego karoseria cabrio zapewniała dobrą widoczność podczas szybkiej jazdy i potrafiła obudzić pasażerów w nocy. Zaletą też był składany dach, który można było w każdej chwili szybko rozłożyć i boczne szklane okna które dawały o wiele lepszą widoczność od odpinanych plastikowych bocznych.
W Bwlch-y-Croes zatrzymaliśmy się aby obejrzeć i sfotografować parę samochodów w teście jazdy na szczyt. Tutaj zawodnicy mieli za zadanie zapalić silnik i na nachyleniu około 1 na 7 spod linii za tylnymi kołami ruszyć w ciągu 5 sekund i zatrzymać się na innej linii. Chronometrażystą był K.E.Francis członek i założyciel lokalnego klubu motocyklowego. Próba ta okazała się bardzo trudna dla wielu zawodników. Wiele samochodów albo nie chciało w ogóle odpalić, albo zapalało z wielkim trudem. Niektórzy znacznie przekraczali limit czasu, a inni mieli problemy z zatrzymaniem samochodu na linii. Jednak pomimo problemów, paru kierowców wykazało się doskonałą jazdą. Najlepszym okazał się przedwojenny Frazer Nash BMW.  Do ścisłej czołówki należeli: R.J.Wood-Martin – MG TD, H.B.Jacoby – Morgan Plus Four, Nancy Mitchell, J.A.Hall, R.Whiteley, P.W.Strawson – wszyscy Triumph TR2, J.Blumer i A.Stewart – Jaguary XK120, pani Florence Barclay – Riley 2,5.
Po kilku zdjęciach pojechaliśmy wzdłuż trasy rajdu na punkt kontroli w Elan Valley Hotel, gdzie było dużo miejsca parkingowego i można było szybko dostać jakiś posiłek. Samochody były dobrze porozstawiane wzdłuż tej krętej trasy, wokół których kolega dziennikarz zaimponował nam zdolnością pokonywania zakrętów jego Sunbeam Talbot.
Słysząc że przed Tregaronem, zwanym nieoficjalnie „diabelskimi schodami” czeka nas ładne miejsce obserwacji z doliny Elan przejechaliśmy przez wąski, miniaturowy most Fingle gdzie na przyczepnej trasie odbywała się kolejna próba. Prędkością zaimponowali K.D.Evans – Standard Tens i Jeffery – S.R.G. Małe samochody, takie jak Morris Minor czy Renault 750 miały problemy z utrzymaniem się na trasie. Citroen Light Fifteen G.F.Rennoldsona, który jechał całkiem dobrze, uszkodził skrzynię biegów i musiał zostać na drugim zakręcie. Ulewny deszcz coraz bardziej utrudniał przemieszczanie się po trasie. Na tym odcinku trasy natknęliśmy się na MG Midget TD R.J.Wood Martina, który stał uszkodzony na poboczu drogi w pobliżu prawego skrętu na widłach na most. Powiedziano że chociaż samochód przewrócił się pasażer wyszedł bez szwanku, a kierowca był w stanie sam wejść do karetki.
Po niesamowitym zjeździe do Tregaron pojechaliśmy za Austinem A90 Atlantic J.A.Walkera, który według wstępnych obliczeń spóźnił się o pół godziny na kontrolę w Lempetera. Następnie w nocy pojechaliśmy przez Londyn do Hasting pozostawiając zawodników 319mil.
W Hastings pozostały cztery testy do przeprowadzenia, a samochody były również kontrolowane pod kątem uszkodzenia nadwozia itp. Dwa testy to typowe „garaże”, które odbywały się nad brzegiem morza, gdzie zawodnicy często zalewani byli przez morskie fale. Kolejne próby to test hamulca zjazdowego i manewrowanie pod górę. Przez pewien czas obserwowaliśmy tą ostatnią i nasunęła się następująca uwaga. Jako że dwie osoby mogły prowadzić samochód, nie zawsze jest pewne kto był za kierowcą w tym lub innym przypadku.
Pierwszym zawodnikiem którego widzieliśmy był H.B.Jacoby (Morgan), ale pojechał niewłaściwą drogą. Nancy Mitchell była zadowalająca w swoim Triumphie. R.Witeley pokazał się bardzo szybkim podjazdem swoim Triumphem. P.W.Strawson zepsuł swoją bardzo dobrą passę zatrzymując swojego Triumpha przed linią mety, zamiast za. Triumph W.Gunsona powoli zatrzymał się za linią mety i powoli zsunął się po zaciągnięciu hamulca. V.Cooper (Triumph) był szybki po ponownym uruchomieniu. Porsche panny P.Needham wykazywało oznaki łagodnego uszkodzenia. R.S.Henson pomimo dobrych opon i podwójnych rur wydechowych w swoim Jaguarze XK 120, miał trudności z ponownym uruchomieniem, stwierdzając, podobnie jak inni zawodnicy, że ślisko wyglądająca nawierzchnia zapewniała lepszą przyczepność niż bardziej widoczna niepolerowana część. J.A.Stewart który miał bardzo dobre tylne opony w swoim Jaguarze XK 120 był szybki, ale tylko do zatrzymania silnika na restarcie. Lineker był szybki, ale wziął złą linię w swoim Fordzie Zephyr. A.J.Higson starannie jechał swoim głośnym Austinem A40. A.H.McGrady (Morris Minor) po zatrzymaniu zaczął się powoli zsuwać (test musiał być zakończony w 30 sekund, aby był zaliczony). J.H.Mather wykonał próbę bardzo szybko swoim Austinem A30. W przeciwieństwie do tego I.Banks swom Fordem Consul był powolny i niezdecydowany przy starcie. J.RRobinson (Hillman) poradził sobie z próbą zadowalająco, jeśli nie wybitnie. A.H.Senior (Austin A40) był bardzo dobry. H.Hutcheon (Ford Zephyr Zodiac) preferował równy stały podjazd pomimo śniegu. Pomogły mu w tym zapewne opony przystosowane do takich warunków. Lord Carnegie pojechał złą drogą, wrócił, prawie uderzył w ścianę, a następnie ponownie źle. E.O.Carrick, którego Ford Zephyr, podobnie jak siostrzany samochód R.Whitleya, źle wystartował, a potem nie mógł ponownie uruchomić silnika. Jego kolega z zespołu był lepszy, choć niezdarny, pomimo że zimowe opony dzięki swojej przyczepności wspomagały start. J.E.Osborne zsunął się swoim Jaguarem Mk.VII podczas hamowania, otarł krawężnik podczas cofania i zanotował zły restart. Przejazd Jaguara Mk.VII G.K.Hornera wyglądał nadzwyczaj niebezpiecznie. Buksujące koła i wyjący silnik. Po przejeździe pani S.M.Horner otwartym Fordem Zephyr w powietrzu wyraźnie czuć było zapach sprzęgła. W.W.Lyons prowadził swojego Zephyra Zodiac bardzo dobrze, choć musiał się zmagać ze ślizgającymi się kołami. G.A.Askey swoim Jaguarem Mk.VII poruszał się ostrożnie chociaż zabuksował kołami na restarcie. I.B.Skelly był szybki w swoim M.G. H.Galt w Triumphie TR2 wystartował nie z tego biegu i ruszał bardzo powoli. F.D.Dundas (Morgan Plus Four) był bardzo szybki pomimo mocnego wciśnięcia gazu i buksujących kół. Panna Annie Neil, laureatka Pucharu Pań z 1953r, pojechała w złym kierunku, chociaż jej pasażerka zasygnalizowała skręt w lewo. Próbując ratować sytuację potwierdziła to jeszcze raz. Ta jednak nie mogła się zdecydować w którym kierunku jechać. I. Robertson (Jowett Jupiter) jechał poprawne, ale samochód nie chciał nawrócić z powodu ślizgających się kół. R.W.Dalglish (Triumph TR2) pokonał próbę bardzo szybko, pomimo ślizgających się kół. Brodaty D.G.F.Bain (Triumph TR2), którego pasażerka pokazała mu drogę, zatrzymał silnik i wycofał się, gdy zaciął się rozrusznik. Panna Mary Walker utknęła w martwym punkcie po hamowaniu, ale mimo to była bardzo szybka w swoim Triumphie TR2. R.S.Parkin nie radził sobie ze swoim Triumphem. Pojechał w złą stronę i miał problemy przy ponownym uruchomieniu samochodu. A.Stross (Austin Healey) pokazał godny pochwały bieg z dużą prędkością. Podczas naszej obserwacji nikt nie uderzył w słup centralny, ale mały Ford Ten Special S.D.Nicolla prawie się o niego otarł i nie mógł ponownie uruchomić silnika. D.J.Morley był dobry, ale prawie stracił silnik w swoim Standard Ten przy ponownym uruchomieniu. T.A.Taylor chrupnął biegami swojego Peugeota 203 i obrócił koła, ale oczywiście miał dużo mocy. R.Stanforth nie popełnił błedów w obsłudze swojego Forda Anglia Ten. Ford J.J.Blackburna nie wziął udziału w teście. J.M.C.Shand pojechał znakomicie, a jego Jaguar XK 120 był bardzo szybki. H.D.Wise (Austin Healey) był dobry, podobnie B.D.S.Ginn, pomimo że jego Triumph Special mielił kołami. S.R.L.Deverell w MG był zadowalający, ale nie najlepszy. D.T.S.Edwards stracił czas, wybierając niewłaściwy bieg, wydawało się że będzie źle, ale był bardzo dobry w swoim Fordzie Anglia. Dwa błędy kosztują czas pannę Patricię Ozanne w Sunbeamie Talbot; zatrzymała silnik i zatrzymała się nieprawidłowo na linii E. Ford Zephyr J.Riska był bardzo głośny. R.Davis jechał swoim Sunbeamem Mk.III na granicy i prawdopodobnie uszkodził kratkę chłodnicy. A.George (Sunbeam Talbot 90 Mk.II) chrupnął biegami, obrócił koła i prawie utknął w martwym punkcie. D.E.Lawrence poradził sobie ze swoim wielkim 3-litrowym Alvisem tak starannie, że zasługuje na szybszy samochód. E.B.Kent-Phillips był dosyć szybki w swoim ogromnym starym Buicku pomimo awarii tylnej osi. F.Dennis Dent był bardzo niechlujny w cofaniu swoim Jaguarem Mk.VII. który miał opony Michelin X i balast w bagażniku. Poszedł prosto na pylon, ominął go, ale potem miał źle ustawiony samochód i zmarnował dużo czasu. A.E.Westbrook również był szybki w Austin Healey. Komiczny obrót wykonał L.R.Gibba w Fordzie Zephyr kabriolet, jego pasażer na tylnym siedzeniu mało nie dostał zawału. A.D.Carr nie dosyć że zepsuł skrzynię biegów w swoim nowym Morrisie Oxford to jeszcze urwał kolumnę kierownicy. D.M.Nicholson w Wolseley 4/44 był prowadzony starannie, ale był nieco powolny na starcie. M.E.Lanz był kolejnym, dla którego linia E miała hipnotyczną atrakcję, ale nie poradził sobie zbyt źle ze swoim Sunbeam-Talbot. F.Downs był porywczy i szybki w podobnym samochodzie, ale jego sprzęgło nie pachniało zbyt dobrze. G.C.Langdon (Sunbeam Talbot) nie był zły, podczas gdy J.A.Lanz (Sunbeam Talbot) był bardzo szybki. W.J.Holloway był mistrzem swojego Forda Zephyra, który z piskiem opon ustanowił rekord trasy, a następnie zatrzymał się na linii E. C.M.R.Birney (Sunbeam Talbot) zatrzymał silnik i nie mógł go ponownie uruchomić. R.J.Harris obrał złą drogę w swoim Triumphie TR2. E.Rogers (Morgan) zatrzymał się na linii hamowania, ale nadrobił to szybkim cofaniem, mimo że jego opony były już całkiem łyse. J.F.B.Rzeźnika (Sunbeam Talbot) i J.R.Briggs (Standard Vanguard) okazali się bardzo dobrzy w tego rodzaju teście. J.A.Walker (Austin A90) stracił bieg wsteczny i nie mógł wystartować do testu. T.A.Parkes był wyjątkowo dobry w swoim Triumphie TR2, podobnie jak G.C.Hull w podobnym samochodzie.
Po tym wraz ze wschodem słońca wzięliśmy ostatnie spojrzenie na morze na koniec testu na wybrzeżu i udaliśmy się do domu.
Zgłosiło się trzynaście kobiecych załóg, a 13 zawodników jeździło samochodami sprzed 1939 roku. W sumie 16 pań było kierowcami, a 39 jechało jako nawigatorki/współkierowcy. Dwudziestu ośmiu kierowców miało swoje żony w tym charakterze, pozostałe 11 polegało na dziewczynach przyjaciół, żonach kolegów lub siostrach.

Klasyfikacja generalna.

1. E. R. Parsons - Jaguar Mk.VII.
2. A. L. Yarranton - Morgan Plus Four.
3. P. G. Cooper - Triumph TR2.

Wystartowało 385 zawodników.

Wyniki.

Production Touring cars do 1000cm³.
1. M. Hinde - Renault 4CV.
2. G. Hoyle – Standard.
3. A. H. McGrady - Morris Minor.

Open cars do 1300cm³.
1. R. D. Paine – Austin.
2. F. A. Freeman – Austin.
3. G. C. E. Dixon – Austin.

Closed cars do 2600cm³.
1. W. J. H. Smellgrove - Ford Zephyr.
2. R. Davis – Sunbeam Talbot 90 Mk.III.
3. A. C. Wharmough – Sunbeam Talbot 90 Mk.II.

Open cars pow.2600cm³.
1. D. E. Lawrence – Alvis.
2. J. A. Walker - Austin A90.

Closed cars pow.2600cm³.
1. G. H. F. Parkes - Austin A90.
2. F. D. Dent - Jaguar Mk.VII.
3. R. B. Cade - Jaguar Mk.VII.

Production Sport cars do 1000cm³.
1. J. W. S. Utley - DKW F91.
2. R. Knight - Renault 4CV.

Open cars do 1300cm³.
1. A. Williams - MG TD.
2. J. M. Noble - MG TD.
3. J. Pellowe - Dellow Ford.

Open cars do 2600cm³.
1. W. A. G. Goodall - Morgan Plus Four.
2. P. W. S. White – Morgan.
3. R. Whiteley - Triumph TR2.

Closed cars do 2600cm³.
1. P. H. G. Morgan – Morgan.
2. A. H. Senior - Austin A50.
3. P. Norman - Porsche 356 Super.

Open cars pow.2600cm³.
1. E. J. Haddon - Jaguar XK120.
2. R. S. Henson - Jaguar XK120.
3. James A. Stewart - Jaguar XK120.

Closed cars pow.2600cm³.
1. L. S. Stross - Jaguar Mk.VII.
2. D. A. Hewitt - Jaguar Mk.VII.
3. P. I. Cunliffe-Lister - Jaguar Mk.VII.

Special cars.
1. R. B. James - Triumph TR2.
2. A. M. Reed - Ford Anglia 100E.
3. A. Lienker - Ford Zephyr.