Rajdowy road book.

Eugenio Montoro – Citroen 11 Legere.

Carlos Diaz O’Shanahan i Juan Rodriguez Doreste – Simca.

Fermin Monzon Barber i Pepe Monzon – Jeep.

Manuel Mayor Tejera – Buick.

Pedro J.Barber Ortega – Citroen BL 11.

Eugenio Montoro – Citroen 11 Legere.

Fermin Gil Gonzales – Volkswagen.

Manuel Camino Latorre – Renault 4 CV.

Francisco Farray Martin – Austin.

Artemio Alonso – Standard Vanguard.

Gabriel Martin Gonzales – Ford Zephyr.

Rajd ten można nazwać kwintesencją imprezy hiszpańskiej i wraz z nim zaczął pisać i kształtować pierwsze karty historii rajdowej na naszym archipelagu.
Real Automovil Club de Gran Canaria, ze swoim wielkim profesjonalizmem i dobrą pracą był organizatorem tego wspaniałego testu, tak oczekiwanego przez kierowców i kibiców, nie tylko ze względu na kolorową trasę, dwóch bardzo trudnych odcinków przebiegających przez wiele miast i wsi, jeśli nie dlatego, że cechą charakterystyczną było połączenie samochodów i motocykli, które miały uczestniczyć razem od ich powstania.
Rajd składał się z odcinków regularności i prędkości, gdzie po osiągnięciu celu w stolicy odbywał się uzupełniający test przyspieszenia i hamowania, a następnie rozpoczął się słynny i długo oczekiwany przez publiczność „Test Ośmiu”.
W niedzielę 2 maja odbył się 1 Rajd Gran Canarii, długo oczekiwany przez kierowców i kibiców, przy wspaniałej organizacji Automobile Club de Gran Canaria, stanowiący najpopularniejszą imprezę sportową w La Provincia. Udział w pierwszej edycji był bardzo duży. Zgłosiło się 48 zawodników. 22 w motocyklach i 26 w samochodach. Samochody podzielono na 2 kategorie: do 1200cm³ i powyżej 1200cm³.
Od piątej rano pojawiali się zawodnicy, którzy musieli przejść przez trzy kontrole. Guię, Cruz de Tejeda i Cruce de Sardina del Sur, wracając na start do Arsenału Bazy Morskiej Wysp Kanaryjskich.
Trasa prowadziła: Las Palmas (baza morska), Tafira Baja, przejście drogowe San Lorenzo, Tamaraceite, Tenoya, Arucas, Bañaderos, Guide (przejście drogowe Moya-punkt kontrolny nr.1), Moya, Buen Lugar, Firgas, Teror (przejazd autostradą San Mateo), San Isidro, Utiaca, San Mateo, Cruz de Tejeda (punkt kontrolny nr.2), Tejeda, Ayacata, San Bartolome de Tirajana, Santa Lucia, Era del Cardon, Cruce de Sardina (punkt kontrolny nr.3), Carrizal, Gando, Telde, Jinamar, Las Palmas (Arsenał Bazy Morskiej). Wyjazd i wjazd do Las Palmas odbywa się przez Paseo de Chil.
Gdy trasa została ukończona i uczestnicy dotarli do mety, rozpoczął się test „8” utworzony przez dwa kwietniki na Avenida de Jose Mesa y López, w którym kierowcy zademonstrowali swoje umiejętności. To wraz z przyspieszeniem i testem hamowania oraz wynikami testu na regularność stanowiło o końcowych wynikach zawodów.  W kategorii samochodów Eugenio Montoro Merino ze swoim nowym Citroenem byłby absolutnym zwycięzcą tego rajdu.

Wyniki.

Klasa pow.1200cm³.
1. Eugenio Montoro Merino – Citroen 11 Legere.
2. Lopez Luis Herrero – Citroen 11 Legere.

Klasa do 1200cm³.
1. Roberto Vargas Gold – Fiat 1100.
2. Manuel Cantero – Renault 4/4.
3.
4.
5.
6. Manuel Camino Latorre – Renault 4 CV.