Emile Holvoeta – DKW.

Gilberte Thirion – Porsche 356 Sl.

W niedzielę 4 kwietnia 1954 r. nasza sekcja w Huy odnowiła swoją organizację z 1953 r., Ustanawiając ogólnokrajowy test samochodowy pod nazwą Les 12 Heures Huy. To wydarzenie zalicza się do 1. Critérium de Belgique, Sport et Tourisme i jest dostępne dla wszystkich kierowców posiadających licencję R. A. C. B. z 1954 r. Obejmuje ona 154-kilometrową pętlę do pokonania czterokrotnie.
Spośród 69 zarejestrowanych 66 pojazdów wystartowało o godzinie 0. aby ukończyć cztery okrążenia toru z niekwestionowanymi pułapkami, zwłaszcza na odcinku Molu w sektorze Marchine.
Już na samym początku imprezy zanotowano kilka spektakularnych wypadków, ale bez większych szkód dla zawodników. Podczas odcinka specjalnego z czasem do kilku sekund Max Thirion wykonał piruet w dół wąwozu w Poudreries de Clermont, kilkaset metrów dalej od miejsca, w którym doszło do podobnego wypadku we Franssen i Boucquey. Docq schodząc z Huy, Cady w kierunku Engis również zjechali z drogi i zostali zmuszeni do wycofania się z zawodów.
W wyścigu do drugiej pętli pozostało 55 kierowców, a kary dotknęły wszystkich zawodników w odcinku specjalnym, w którym Olivier Gendebien osiągnął doskonały czas 5 minut 02 ”przed Gilberte Thirion 5'36”, Reip 5'42 ” i Gosselin 5'51:. Jednak z powodu błędu na trasie do Gendebien został ukarany 3 minuty na Molu i nie mógł już walczyć - w związku z tym - o pierwsze miejsce.
Druga pętla, podobnie jak pierwsza, została rozegrana ze średnią prędkością 55 km. Wycofały się trzy kolejne załogi: Stasse po awarii oświetlenia, Moussiaux i Lovinfosse z powodu problemów mechanicznych. Z drugiej strony liczba punktów karnych znacznie spadła, ponieważ Gendebien ukończył odcinek specjalny w 5'08 ”, a Gilberte Thirion była już na szczycie klasyfikacji generalnej.
Cztery nowe osoby wycofały się podczas trzeciego okrążenia. Alfvoet, tracąc jedno koło, Hacquin. którego silnik został zalany olejem w wyniku nadmiernego tankowania. Delmarcelle i Swaters.
Po obniżeniu się średniej do 50 km i przyzwyczajeniu kierowców do drogi ukarano tylko sześć pojazdów. Gendebien zrobił prawdziwy wyczyn, wykonując specjalny odcinek 5 km z 3 dodatkowymi sekundami w wyznaczonym czasie 5 minut.
Czterdziestu ośmiu zawodników pozostało obecnych na ostatnim okrążeniu, na którym tylko jeden z nich został ukarany, to Petit stracił 20 minut na naprawę zerwanego paska wentylatora. Gendebien nadal radził sobie lepiej. przypisuje się mu 4'54 ”na odcinku specjalnym, a Reip przegrywał kilka sekund do wciąż prowadzącej Gilberte Thirion. Ta pokonała wszystkich swoich przeciwników, płacąc sobie za luksus triumfowania przed bardzo piękną grupą pilotów płci męskiej. Potwierdziła w ten sposób swoją obecną doskonałą formę, niedawne zwycięstwo w IV Rajdzie Routes du Nord w towarzystwie genialnego Oliviera Gendebiena, który sam był doskonałym czwartym w Huy, a także sukces w kategorii kobiet w Paris-St-Raphal.
Należy zauważyć, że nazwisko tego kierowcy często pojawia się w kronikach motoryzacyjnych, kiedy ta czarująca pani nie ma jeszcze za sobą długiej historii startów.
W rzeczywistości jej początki nie sięgają roku 1952, co jest niezwykłym początkiem, ponieważ od samego początku zajęła drugie miejsce w swojej kategorii w rajdzie kobiet Paris.St-Raphaél. Naszym zdaniem Gilberte Thirion nadal będzie miała okazję wznieść się ponad jakościowych przeciwników.
Z drugiej strony, z przyjemnością zwracamy uwagę na doskonałe wyniki naszego lidera i przyjaciela Robenta Reipa, który wygrał wspaniały wstęp po tym, jak bardzo zbliżył się do zajęcia pierwszego miejsca. Serdecznie gratulujemy wszystkim tym, którzy skończyli z ubolewaniem z powodu problemów mechanicznych, które zmusiły innych do wycofania się.

Klasyfikacja generalna.

1. Gilberte Thirion – Porsche 356 Sl.
2. Robert Reip – BMW.
3. Gustave Gosselin – Panhard.
4. Olivier Gendebien – Lancia GT 2500.
5. Adrian Scheid – Jaguar XK120.
6. Jacques Mottart – Plymouth.
7. Leon Laplume – Fiat.
8. Barbier (F) – Jaguar.
9. Alfred Thomaes – Opel Rekord.
10. Raymond Deisser – Mercedes Benz.
11. Georges Bossuyt – Fiat.
12. Trebor – Citroen.
13. Schincus – Fiat.
14. Emile Butjens – Alfa Romeo.
15. Boon – Panhard.
16. Coussement – Jaguar.
17. Copin – Peugeot.
18. Di Robyt – Chevrolet.
19. Maquinay
20. Charles Louppe – Chevrolet.
21. Marc – Ford.
22. P.Poumay – Volkswagen.
23. Mathieu – DKW.
24. Thierry van Maldegem – Citroen.
24. Gilbert Thys – Panhard.
26. Jamin – Porsche 356.
27. Lahaye – Fiat.
28. Renaud – Peugeot.
29. Florent Halleux – Austin Healey.
30. Pierre Peeters – MG.
31. Charles Crosset – Mercedes Benz.
32. Proosten
33. Gabriel – Citroën.
34. Daisy Vanoverstraeten – Austin Healey.
35. Walch – Peugeot.
36. Destoquay – Renault 4 CV.
37. Jacques Viteux – Peugeot.
38. Ehx – Simca.
39. Thibaut – Citroen.
41. Guy Borsu – Peugeot.
42. Boothoofdt – Lancia.
43. Tom – Simca.
44. Ponsard – Renault.
45. F.A.J. – Jaguar.
46. J.Henry – MG.
47. d’Elia – Triumph.
48. De Flotow – MG.

Wystartowało 66 załóg, ukończyło 48 załóg.