Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Barraquet i Embe – Dyna Panhard.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Renault 4 CV.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Bousquet i Dubor – Dyna Panhard.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Marc Gignoux i Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.

Po 18 edycjach Criterium de Tourisme Paryż-Nicea organizowany przez Automobilklub Nicei i Riwiery Francuskiej znika ze sportowej areny. Żeby skupić media w Nicei, Nicolas Porsi – skarbnik klubu Nicea – miał pomysł na zorganizowanie Tour de France Auto. Coś w stylu wyścigu kolarskiego. Pierwsza edycja odbyła się w 1951r. W tegorocznej edycji zwiększono nieznacznie dystans zawodów do 5533 km podzielonych na trzy etapy i 7 odcinków specjalnych (116,38 km). Wprowadzenie wskaźników rankingowych dało szansę małym samochodom, co umożliwiło Gignouxowi wygrać rajd małym samochodem DB pokonując ubiegłorocznego zwycięzcę Pagnibona w Ferrari 225 S V12. Jest to obecnie jedna z najważniejszych serii wyścigów samochodowych.
1 etap Nice-La Baule (ok.2352 km) w tym dwie próby czasowe: Col de Peyresourde (4,5 km), Le Mans (3 km).
2 etap La Baule-Reims (ok.1602 km) w tym dwie próby czasowe: La Baule (500 m), Roubaix (500 m).
3 etap Reims-Nice (ok.1579 km) w tym trzy próby czasowe: Reims-Gueux (100 km), Nancy (1,5 km) i La Turbie (6,3 km).
Średnią wyścigu ustalono na 60km/godz i zakaz wyprzedzania pow.80km/godz. Każdy samochód ma swój własny współczynnik przeliczeniowy. Przy tych zmianach zawody zapowiadały się na ciężką próbę i były ekscytujące. Zgłosiło się 110 załóg. Znanych ze swoich osiągnięć sportowych, jak i zupełnych „amatorów”. Do zawodów zgłosiło się 110 załóg. Wśród nich m.in.:Redele, de Cortanze, Lucien Bonnet (Citroen 11 BL), Armagnac (Simca 9), Lucien Bianchi, Picard, Storez (Porsche) i in. Taka ilość uczestników dowodzi tego że impreza ta uważana jest już za klasyczną.
9 września o godz.21 zawodnicy wystartowali do pierwszego etapu z Nicei do La Baule (2352 km). Trasa prowadziła przez Pireneje do Peyresourde gdzie rozegrano wyścig górski i Le Mans gdzie odbył się test prędkości. W tej fazie zawodów odpadło 16 załóg. Średnia prędkość 60km/godz. Stanowiła duże wyzwanie dla samochodów z początku lat 50 na „rowerowych” oponach. Po pierwszej dobie jazdy na prowadzeniu był Peron (Osca) przed Pagnibonem (Ferrari 225 Berlinetta). Drugiej nocy pozostało jeszcze do pokonania 1381km z Pau do La Baule w deszczu i mgle. Warunki na trasie spowodowały rezygnację kolejnych 15 załóg. Wielu było bardzo zmęczonych i zasypiali po drodze. Niektórzy po dojeździe na punkt od razu zapadali w głęboki sen i budzili się na krótko przed wjazdem w swoim czasie. Inni nie znaleźli czasu na sen i jechali dalej. Bianco z Marsylii po drodze upolował swoim Porsche: zająca, królika, kurczaka, szczura i trzy ptaki. Po drodze rozegrano jeszcze test prędkości na prostej Mulsanne w okolicach Le Mans – 3 km prostej zamkniętej dla ruchu. Tutaj najszybszy był Pagnibon w Ferrari.
Po nocnym zdrowym wypoczynku 77 załóg wyruszyło w dalszą trasę do Paryża. Gignoux w swoim DB awansował na 3 miejsce. O godz.21. 75 załóg opuściło Paryż jadąc w kierunku Reims. Po drodze rozegrano dwie 500m próby w La Baule i Roubaix. Na mecie w Reims, 5 załóg dostało kary za spóźnienia i zdecydowanie spadło w klasyfikacji.
Piąty dzień odbywał się na zamkniętym obwodzie. W ostatniej chwili zmieniono zasady rozgrywania tego etapu, jednogłośnie zatwierdzone przez zawodników. Do przejechania było 100km lub 14 okrążeń. Kategorie startu samochodów ustalono na podstawie badań czasowych 3km od Le Mans. Pierwszą serię wygrał Pagnibon w swoim Ferrari. W drugiej serii Dannemuller swoim Panhardem pokonał o 110pkt Estagera (Porsche). Po tym odcinku specjalnym ku zaskoczeniu wszystkich Gignoux awansował na 2 miejsce. W Nancy przeprowadzono kolejny ranking testowy (1500m ze startu stojącego), a po wyścigu w Reims na trasie pozostało 66 zawodników. Na drugie miejsce wychodzi Peron (Osca). Niestety nie na długo. Między Nancy a Strasburgiem nękany przez problemy elektryczne (rozdzielacz), łapie 7 minutowe spóźnienie. Traci swoją pozycję, którą odzyskuje Marc Gignoux. Na zawodników w nocy 15 na 16 września czekała bardzo trudna przeprawa przez Alpy przez przełęcze Galibier, Isoard i Allos. Ten ostatni etap okaże się najtrudniejszy w całym rajdzie. Peron, najpoważniejszy konkurent Gignoux, po problemach z układem elektrycznym traci oświetlenie. Jadąc w ciemności między skałami i przepaściami stracił wszelkie szanse powodzenia na dobry wynik. Zadaniem Gignoux było teraz utrzymanie swojej pozycji na którą awansował z 22 miejsca. Wielu zawodników chcąc jeszcze odrobić straty odpada przed końcem rajdu. Porsche uderza w ścianę, Renault 4 CV Escoffiera zapala się i pomimo ogromnej pomocy miejscowej ludności zostaje całkowicie spalony. Po 150km 58 załóg dotarło do Nicei gdzie na promenadzie angielskiej ulokowano metę rajdu. Marc i Francoise Gignoux zostają powitani jako zwycięzcy. Poprzez umiejętne wykorzystanie DB Panharda z silnikiem 610cm³ o mocy 36 KM przy 6000obr/min pokonali Ferrari (210 KM) Pagnibona.
Podsumowując: 2TdF był znacznie trudniejszy od jego pierwszej edycji. 48% załóg nie dotarło do mety. Dzięki nowej formule małe samochody mogły walczyć z 2-litrowymi potworami jak równy z równym. Z drugiej strony jeżeli te przepisy utrzymają się to imprezie grozi zniknięcie z jej tras potężnych, mocnych samochodów. Zwycięzca rajdu Marc Gignoux sam przerobił swój samochód i dostosował go do trudów rajdu. Właściciel firmy Lyonnais jest wielkim sportowcem (były mistrz narciarski) i zapalonym miłośnikiem rajdów.

Klasyfikacja generalna.

1. #175. Marc Gignoux / Francoise Gignoux – DB 750 Panhard.
2. #17. Pierre “Pagnibon” / Adolfo Machieraldo – Ferrari 225 S V12.
3. #131. Jean Redele / Paul Moser – Renault 4 CV.
4. #84. Jean Luis Armengaud / Rene Chaix – O.S.C.A MT 4.
5. Raymond Stempert / Georges Schwarz – Dyna Panhard X86.
6. #172. Charles Plantivaux / Claude Mazalon – Dyna Panhard X86.
7. Grosgogeat / Biagini – Dyna Panhard X85.
8. #51. „Rinen” Loyer – Gordini T 15S.
9. #127. Dannenmuller / Rachel Colas – DB Panhard.
10. de Regibus / Chaix – Renault 4 CV.
11. Arnaud / Yatta – Renault 4 CV.
12. #86. Peron / Peron – Osca MT4.
13. Reynaud / Barra – Renault 4 CV.
14. Nogueira Pinto / Tojal – Porsche.
15. #116. Giraud / Baboin – Dyna Panhard X87.
16. Graca / Rodriguez – Porsche 356.
17. #143. Pochon / Trott / Boucher – Renault 4 CV.
18. Bianco / Honore – Porsche 356.
19. Gordine / Rouault – Renault 4 CV.
20. #21. Mann / Morris Goodall – Aston Martin DB2.
21. #114. Estager / Boussignac – Porsche 356.
22. Giot / Hamelin – Dyna Panhard X86.
23. #13. Berthomier / Berthomier – Jaguar XK 120.
24. Guyot / Parsy – Panhard Dyna.
25. Bourillat / Jallu – Peugeot 203 A.
26. Latune / Thomas – Jowett Jupiter.
27. #113. Sabine / Martin – Porsche 356.
28. #165. Fabre / Cazon – Dyna Panhard X86.
29. Moore / Moore – Simca Huit Sport.
30. #3. Lamy / Pillet – Jaguar XK 120.
31. Levy / Levy – Simca Aronde.
32. #70. Angelvin / Angelvin – Simca Aronde.
33. Auriach / Auriach – Simca Aronde.
34. Lauga / Armagnac – Simca Aronde.
35. Aprile / Bossetti – Alfa Romeo 1900.
36. Scaron / Pascal – Simca Aronde.
37. Giraud / Walbert – Simca Aronde.
38. #7. Herzet / Bianchi – Jaguar XK 120.
39. Faucheux / Laine – Renault 4 CV.
40. #73. Chardin / Strack – Simca Aronde.
41. Vernet / Pairard – Renault 4 CV.
42. Dumas / Pousset – Renault 4 CV.
43. Rougier / Rougier – Simca Huit.
44. Thuillier / Thuillier – Peugeot 203.
45. de Cortanze / de Cortanze – Peugeot 203 A.
46. #25. Trigano / Masse – Austin A90 Atlantic.
47. Dauche / Guido – Mercedes Benz 170D.
48. Novelli / Ravan – Mercedes Benz 220.
49. Deramond / Bonnet – Citroen 11 BL.
50. Hammersley / Hammersley – Peugeot 203 A.
51. #15. Guesquiere / Francomme – Delahaye 235.
52. Koehl / Fanfani – Renault Fregate.
53. Ortega / Vincent – Citroen 15/6.
54. Molinelli / Heurtaux – Porsche 356.
55. Rowell / Rowell – Simca Aronde.
56. Bondon / Cotta – Simca Aronde.
57. Bagary / Renee – Renault 4 CV.
#62. Thirion / Polensky – Porsche 356 SL.  Dyskwalifikacja.
Wystartowało 108 załóg, ukończyło 58.