W pierwszych latach powojennych wyścigi bezsprężarkowych samochodów klasy 1100 i 1500cm³ stanowiły obok zawodów samochodów sportowych najpopularniejszy nurt sportu samochodowego, z uwagi na niewielką liczbę ocalałych z okresu międzywojennego wozów GP. W 1946r. we Włoszech rozegrano szereg imprez w klasie 1100cm³. Czołowymi rywalami były tu włoskie samochody Cisitalia (produkowane także w wersji sportowej) i Fiat oraz francuskie Simca-Gordini. Prowadzona przez Piero Dusio wytwórnia Cisitalia należała do najbardziej dynamicznych w tym trudnym okresie i wyprodukowała blisko 50 sztuk swych udanych, niewielkich modeli, napędzanych silnikiem Fiat OHV o mocy około 60KM (wóz ten rozwijał około 170km/h), na których startowali tak znani kierowcy, jak Nuvolari, Chiron, Sommer, Taruffi, Cortese i Biondetti. Dusio usiłował stworzyć nawet serię wyścigów, w których uczestniczyłyby wyłącznie samochody wyprodukowane w jego wytwórni, lecz odbyło się zaledwie kilka takich imprez. Simca-Gordini napędzana była 4-cylindrowym silnikiem 1100cm³ o mocy 65-70KM. Startowali w jej barwach między innymi Wimille i Bira.

(Opr.na podstawie „Zarys historii sportu samochodowego” – Jan A.Litwin)