POLSKA
Logowanie
Poniżej możesz wyszukać interesujące Cię zdjęcia w galerii i dodać je do koszyka.
Wyszukiwanie rozszerzone |
|
Nie pamiętasz hasła? | |
Nie pamiętasz nazwy użytkownika? | |
Nie masz jeszcze konta? Rejestracja | |
|
|
Obszar pobierania |
Był to już 12 sezon rozgrywania FIA Mistrzostw Świata Samochodów Sportowych. Mistrzostwa obejmowały Międzynarodowe Mistrzostwa GT Producentów, które były otwarte dla samochodów GT grupy 3 i został rozegrany od 16 lutego do 11 października 1964r w serii dwudziestu wyścigów. Tytuły zostały przyznane w trzech klasach w zależności od pojemności silnika.
Division 1 – do 1300cm³.
Division 2 – do 2000cm³.
Division 3 – pow.2000cm³.
Sezon obejmował również International Prototype Trophy, który obejmował prototypy. W serii tej zostały rozegrane 4 wyścigi z 20 w serii. Tytuły zostały przyznane za klasy: Outright i pow.3000cm³.
W kategorii International GT Championship dla producentów punkty zostały przyznawane dla sześciu najlepszych w każdej klasie według klucza 9-6-4-3-2-1 i mnożone przez współczynnik danej imprezy. Punkty zdobywał tylko najlepszy zawodnik danego producenta w każdym wyścigu. Do klasyfikacji końcowej liczyło się 6 najlepszych wyników wyścigów płaskich i 1 górski, w których musieli wziąć udział poszczególni producenci.
W Międzynarodowym Pucharze Prototypów punkty zostały przyznawane dla sześciu najlepszych w każdej klasie według klucza 9-6-4-3-2-1 i mnożone przez współczynnik danej imprezy. Punkty zdobywał tylko najlepszy zawodnik danego producenta w każdym wyścigu. Wszystkie punkty zaliczane były do klasyfikacji końcowej, a żeby być klasyfikowanym w mistrzostwach trzeba było wziąć udział we wszystkich 4 wyścigach.
Ferrari 250 GTO.
Ferrari 250 GT Lusso.
Porsche 904.
Lotus 40.
Aston Martin DBR 1.
Wyniki.
Challenge Mondiale.
1. Ferrari - 34 pkt.
2. Porsche - 18 pkt.
3. Shelby - 11 pkt.
4. Alfa Romeo - 9 pkt.
International Championship GT Manufactures.
Division I.
1. Abarth Simca - 59,9 pkt.
2. Triumph - 24 pkt.
3. Alpine - 14,4 pkt.
4. Lotus - 12,7 pkt.
5. Fiat Abarth - 10,6 pkt.
6. Alfa Romeo - 11,7 pkt.
7. Rene Bonnet – 9,6 pkt.
8. Austin Healey - 5,2 pkt.
9. NSU - 4,8 pkt.
9. Glas - 4,8 pkt.
11. Honda - 4 pkt.
12. Marcos - 1 pkt.
Division II.
1. Porsche - 99 pkt.
2. Alfa Romeo - 30 pkt.
3. Abarth Simca - 26,2 pkt.
4. MG - 4,8 pkt.
5. Lotus Ford - 3,2 pkt.
6. Volvo - 2,6 pkt.
6. Sunbeam - 2,6 pkt.
8. Lotus - 1,6 pkt.
Division III.
1. Ferrari - 84,6 pkt.
2. Shelby - 78,3 pkt.
3. Jaguar - 6,6 pkt.
4. A.C. - 4 pkt.
5. Lancia - 1,6 pkt.
International Prototypes Trophy.
Outright.
Ferrari - 46,8 pkt.
1. Porsche - 34,8 pkt.
2. Alpine - 9,6 pkt.
Iso - 6,4 pkt.
MG - 4,8 pkt.
Chevrolet - 3,2 pkt.
3. Austin Healey - 1,6 pkt.
Ferrari zdobyło 46,8 pkt. ale nie zostało sklasyfikowane ponieważ zakwestionowano udział w kategorii prototype na wszystkich czterech wyścigach. Iso, MG i Chevrolet również nie zostali sklasyfikowani z tego samego powodu.
Powyżej 3000cm³.
1. Porsche - 62,4 pkt.
2. Alpine - 24,8 pkt.
3. Austin Healey - 11,6 pkt.
MG - 9,6 pkt.
Rene Bonnet - 4 pkt.
Triumph - 4 pkt.
Diva - 3,2 pkt.
Martini - 1,6 pkt.
Volvo - 1,6 pkt.
Drugi rok rozgrywania Pucharu Europy przyniósł sporo zmian. Zamiast 8 rozegrano 11 eliminacji. Nowością były 3 wyścigi górskie, oraz wyścig w Szwecji i włoski klasyk w Monza. Podobnie jak w 1963r Brytyjskie wyścigi rozgrywane zostały w poszczególnych klasach. Wprowadzono nowy system punktacji: 7-5-3-2-1 zmniejszając punkty zwycięzcom. Spowodowało to że walka była ciekawsza do samego końca. Warwick Banks z nową homologacją pokonał stare Coopery 970 S zespołu Kena Tyrrella. Czasy szybko się zmieniają. Jaguar stracił swojego najlepszego kierowcę Lindnera, który zmarł pod koniec 1963r. Mercedes Böhringera odzyskał wigor dopiero w drugiej połowie sezonu. Pojawiły się nowe samochody zupełnie innej generacji takie jak Ford Lotus Cortina i BMW 1800 Ti. Alfa Romeo wprowadziła wtrysk wody w swoim nowym modelu Giulia Super Ti. BMC oprócz starego modelu 970 S, wprowadziło swoją nowość Cooper 1275 S. Pomimo to niektóre samochody z 1963r nadal były konkurencyjne, a wśród nich małe Saaby i Abarthy. Szczególnie udoskonalone Abarty były groźne przez cały sezon.
Abarth 850 TC. (Silnik 4 cyl. 847cm³ i mocy 58KM)
Saab 96 Sport. (Silnik 3 cyl. 841cm³ i mocy 80KM)
Abarth 1000 Berlina. (Silnik 4 cyl. 982cm³ i mocy 68 KM)
BMC Austin Mini Cooper 970 S. (Silnik 4 cyl. 970cm³)
BMC Austin Mini Cooper S. (Silnik 4 cyl. 1293cm³, 112KM).
Alfa Romeo Giulia Ti Super. (Silnik 4 cyl. 1570cm³, 150KM).
Ford Lotus Cortina. (Silnik 4cyl. 1558cm³ i mocy 145 KM).
BMW 1800 Ti. (Silnik 4cyl. 1773cm³, 145-155KM).
Lancia Flavia Sport Zagato. (Silnik Boxer 4cyl. 1800cm³).
Alfa Romeo 2600 Sprint. (Silnik 6cyl. 2584cm³, 200KM).
Mercedes Benz 300 SE. (Silnik 6cyl. 2996cm³, 200-210KM).
Ford Galaxie. (Silnik 8cyl. 7000cm³, 500KM).
Klasyfikacja generalna.
1. Warwick Banks (GB) – BMC Mini Cooper 970 S. - 66 pkt.
2. Björn Rothstein (S) – Saab 96 Sport. - 61 pkt.
3. John Whitmore (GB) – Ford Lotus Cortina. - 57 pkt.
4. John Handley (GB) – Morris Mini Cooper S. - 43 pkt.
5. Hubert Hahne (D) – BMW 1800 Ti. - 42 pkt.
6. Eugen Böhringer (D) – Mercedes Benz 300 SE. - 35 pkt.
7. Marco Crosina “M.C.” – Lancia Flavia Sport Zagato. - 29 pkt.
8. John Terry (GB) – Morris Mini Cooper S. - 20 pkt.