Jan Ripper – BMW 328. (fot.J.Plutter)

Jerzy Bednarski – Wartburg 312. (fot.J.Plutter)

Ryszard Nowicki – NSU Prinz coupe. (fot.J.Plutter)

Jerzy Dobrzański – BMW 700. (fot.J.Plutter)

Franciszek Postawka – Simca Aronde. (fot.J.Plutter)

(Pędzą samochody, mijają lata – Jerzy Lis)

Regulamin zawodów przewidywał dwukrotny przejazd liczącej 4km trasy; do klasyfikacji wliczano łączny czas obu przejazdów. Tym samym samochodem mogło kolejno startować trzech zawodników, a jeden zawodnik mógł zgłosić się nawet w trzech autach. Oprócz podziału samochodów na klasy prowadzono osobną klasyfikację dla zawodników licencjonowanych i dla amatorów. Wpisowe wynosiło 100zł (wówczas równowartość 20 litrów benzyny 94-oktanowej, tzw.żółtej). Komandorem imprezy był Harry Schreiber.  Trasa biegła po normalnej w tamtych czasach drodze publicznej, ale wobec sprzeciwu Ojcowskiego Parku Narodowego władze województwa krakowskiego nie chciały wydać zgody na przeprowadzenie wyścigu. Zezwolenie wydano po interwencji Sobiesława Zasady na szczeblu Głównego Konserwatora Przyrody. Wpłynęły 62 zgłoszenia (w tym 28 od amatorów bez licencji). Ozdobą listy startowej był liczący wówczas 59 lat Jan Ripper w klasycznym roadsterze BMW 328; w tamtych latach mistrz Jan prowadził warsztat samochodowy w Zaborni koło Rabki. Tym samym BMW 328 był też zgłoszony nowatorski automobilista Andrzej Kostrzewa, właściciel tego auta, wcześniej należącego do dr.Zbigniewa Kołaczkowskiego, laryngologa ze Szczawnicy Zdroju, długoletniego dyrektora i naczelnego lekarza uzdrowiska.Zakończenie imprezy odbyło się w eleganckim krakowskim „Feniksie”. Laureaci wyścigu zostali udekorowani błękitnymi szarfami ze złotym nadrukiem. Andrzej Wawrowski wspomina, że wygrał też nagrodę rzeczową – katalog samochodów osobowych świata, wydany nakładem wiedeńskiej spółki prasowej „Auto Revue”.
W tym wyścigu uczestniczył też Ryszard Nowicki w NSU Prinz Coupe, należącym do innego krakowskiego zawodnika Czesława Kozłowskiego, który także startował w zawodach. Z powodu defektu Nowicki nie ukończył drugiego podjazdu.

Klasyfikacja generalna.

1.  Krzysztof Komornicki – BMW 700.  5’48,2”
2.  Jerzy Dobrzański – BMW 700.  5’54,2”
3.  Sobiesław Zasada – Morris Mini Cooper 1000.  6’01,2”

Wyniki (licencja).

Klasa 2.
1. Krzysztof Komornicki – BMW 700.  5’48,2”
2. Jerzy Dobrzański – BMW 700.  5’54,2”
3. Michał Damm – BMW 700.  6’03,7”

Klasa 3.
1. Bogdan Goworowski – Fiat 600D.  6’56,6”
2. Aleksander Kurzius – Syrena 101.  6’59,7”
3. Jerzy Osterczyl – Syrena 101.  7’24,6”

Klasa 5.
1. Mieczysław Sochacki – Škoda Octavia.  6’24,3”
2. Aleksander Sobański – Škoda Octavia.  6’41,2”
3. Jerzy Bednarski – Wartburg 311.  7’03,1”

Klasa 6-8.
1. Franciszek Postawka – Simca Aronde.  6’15,8”.
2. Kazimierz Jaromin – Peugeot 403.  6’37,7”
3. Tadeusz Szczepek – Peugeot 403.  6’38,7”

Klasa 10.
1. Sobiesław Zasada – Morris Mini Cooper 1000.  6’01,2”
2. Jan Ripper – BMW 328.  6’05,2”
3. Andrzej Kostrzewa – BMW 328.  6’25,4”

Wyniki (bez licencji).

Klasa 3.
1. Ewa Zasada – Fiat 600D.  7’19,3”
2. Jerzy Szumlek – Syrena.  7’35,1”
3. Zbigniew Łopatka – Syrena.  8’08,4”

Klasa 5.
1. Otto Bartkowiak – Wartburg 312.  6’48,2”
2. Witold Sędzimir – Škoda.  7’32,0”
3. Józef Romański – Wartburg 311.  7’53,4”

Klasa 6.
1. Ludwik Postawa – Simca Aronde.  6’44,0”
2. Jerzy Lipowski – Simca Aronde.  7’05,8”
3. Andrzej Kępa – Simca Aronde.  7’21,1”

Klasa 7-8.
1. Jacek Chmielewski – Moskwicz 407.  6’58,3”
2. Andrzej Wawrowski – Moskwicz 407.  7’16,5”
3. Władysław Broniak – Warszawa M20.  7’39,1”