8 Rallye des Garrigues.

27-28.03.1987r.

Alain Oreille i Sylvie Oreille (Renault 11 Turbo).

Model.

Francuski Rajd Garrigues-Languedoc-Roussillon odbył się w rejonie Nimes. Był on 7 rundą Rajdowych Mistrzostw Europy ze współczynnikiem 4 i 1 rundą Rajdowych Mistrzostw Francji. Dystans tego asfaltowego rajdu wyniósł 879 km w tym 18 odcinków specjalnych o długości 383,12 km. Na starcie stanęło 77 załóg, ukończyło 28. Całe podium zajęły samochody Renault. Na najwyższym stopniu podium stanęła załoga Alain Orielle i Sylvie Orielle - Renault 11 Turbo (4h20'42"). Drugie miejsce zajęli Paul Rouby i Jean Louis Martin - Renault 11 Turbo (-10'05"), a trzecie Philippe Bugalski i Jean Marc Andrie - Renault 5 GT Turbo.

Alain Oreille (ur. 22 kwietnia 1953 w Sarre-Union ) jest byłym francuskim kierowcą rajdowym, który wygrał Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej w 1989 roku, rundę Rajdowych Mistrzostw Świata. W 1989 i 1990 roku zdobył Puchar FIA dla Kierowców Samochodów Produkcyjnych .
Pierwszym wyścigiem Oreille'a był 24-godzinny wyścig wytrzymałościowy na torze Paul Ricard w 1974 roku, gdzie ścigał się swoim Simca Rallye 2. Pracował na pełen etat jako murarz, aby sfinansować swoje wyścigi, ale jego wygrane w wyścigach wystarczyły na inwestycję w przygotowanego do rajdów Opla Kadetta GT/E pod koniec 1980 roku. Z pozycji outsidera Oreille zdołał wygrać francuski Trophée Opel (Puchar Opla) w 1983 roku, ostatnim roku, w którym odbywał się ten konkurs. Po tym Oreille podpisał kontrakt z zespołem wyścigowym Budget Marseille, w ten sposób trafił do swoich pierwszych Renault, R5 Alpine Turbo , a wkrótce potem do R11 Turbo. W swoim pierwszym roku zajął piąte miejsce w mistrzostwach krajowych. Do 1987 roku jego nawigatorem była jego żona Sylvie. W 1985 roku wygrał klasę Grupy N w Rajdzie Monte Carlo w samochodzie R11 Turbo.
W 1986 roku wygrał kategorię Grupy A w Monte Carlo, ponownie w R11 Turbo. To wystarczyło na ósme miejsce w klasyfikacji generalnej. W 1988 roku Grupa B przestała istnieć, a czwarte miejsce Oreille'a w jego grupie w Monte Carlo było również czwartym wynikiem w klasyfikacji generalnej. Oreille wygrał mistrzostwa świata Grupy N zarówno w 1989, jak i 1990 roku, oba razy w R5 GT Turbo dla zespołu wyścigowego Diac-Simon. W 1989 roku jego nawigatorem był Gilles Thimonier , w 1990 roku Michel Roissard.
Oreille przez większość swojej kariery zawodowej jeździł samochodami Renault, wliczając w to wszystkie 28 startów w WRC. W latach 1989 i 1990 odniósł dwa zwycięstwa z rzędu w Pucharze FIA ​​dla Kierowców Samochodów Produkcyjnych w samochodzie Renault 5 GT Turbo Grupy N. Wygrywając Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej w 1989 roku, został pierwszym i jedynym kierowcą, który wygrał rundę WRC samochodem Grupy N.