1.01.1945r.

Pierwotnie ścigał się na motocyklach, przechodząc stopniowo do Formuły 3 (w barwach stajni Kena Tyrrella).

W 1966 zadebiutował w Formule 1 w samochodzie F2 podczas Grand Prix Niemiec. W 1968 roku został kierowcą teamu Ferrari i odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w rozgrywanym w ulewnym deszczu Grand Prix Francji. Kolejny sezon spędził w zespole Jacka Brabhama, zdobywając wicemistrzostwo świata. W 1970 roku powtórzył ten sukces za kierownicą Ferrari.

W 1974 roku odszedł z Ferrari do Lotusa, ostatecznie karierę F1 zakończył w 1979 roku. Łącznie wystartował w 114 wyścigach Grand Prix. Odniósł 8 zwycięstw, 13 razy wywalczył pole position.

Był bardzo wszechstronnym kierowcą. Sześć razy zwyciężał w słynnym 24-godzinnym wyścigu w Le Mans. W 1977 roku wygrał słynny australijski wyścig samochodów turystycznych Bathurst 1000, w 1979 roku został mistrzem serii Can-Am, a w 1983 wygrał Rajd Dakaru.

W 1985 roku zakończył karierę sportową, chociaż wystartował jeszcze później kilkakrotnie w rajdzie Dakaru.

W 1984 roku podjął kontrowersyjną decyzję o przerwaniu wyścigu o Grand Prix Monako, dzięki czemu Alain Prost uratował zwycięstwo przed znacznie szybszym Ayrtonem Senną. Wyścig rozgrywano w ulewnych opadach deszczu, a Ickx pełnił funkcję Głównego Sędziego zawodów.

Jego córka, Vanina, również startuje w wyścigach samochodowych. W 2000 roku wystartowała jako pilotka swojego ojca w rajdzie Dakaru.