Błękitne niebo i słońce przeważyły rankiem 27 sierpnia na Międzynarodowym Spotkaniu Trofeów w Oulton Park.
Sporting Life Production Saloon Car Race, bardzo interesujący ze względu na fakt, że tacy kierowcy jak Leston, Moss, Hawthorn, Collins, Gelberg i Wharton wystawiają na próbę bardzo zwykłe limuzyny, w niektórych przypadkach. Od startu do mety J. Bonnier ze Szwecji prowadził w swoim Alfa Romeo z 1900 roku, szybkim samochodzie i dobrze prowadzonym, a następnie przez pewien czas Wharton w Austin Westminster i Hawthorn w Fordzie Zephyr; Ci dwaj ciągle zmieniali miejsca na wcześniejszych okrążeniach, ale kiedy Hawthorn wycofał się w połowie wyścigu z problemami z tłokiem, sprawy nieco się ustabilizowały. Wharton utrzymał drugie miejsce, A M.G. Magnette Fostera trzeci, a Tony Brooks, który zrobił zdumiewające postępy, utrzymał czwarte miejsce w swoim DKW Sonderklasse. Dalej w dół linii Moss prowadził Standardową Dziesiątkę z wielką energią, pełzając z dziewiątej na piątą pozycję; dwa Fiaty 1100 wykonywały lekką pracę na zakrętach; i prawie ostatnie, ale nie tylko pod względem osobowości, pojawiło się zielone Renault R 1063 Hilla, które otrzymało oklaski od widzów, gdy desperacko próbowało dogonić Standardową Dziesiątkę Threlfalla, Renault wydawało się być znacznie bardziej stabilne na zakrętach, chociaż oba uszy były tylko kilka metrów od siebie przez cały wyścig. Wyniki to: klasa 1100 cc, Tony Brooks (DKW); 1600 cc, A. T. Foster (MG Magnette); i nieograniczony, Joakim Bonnier (Alfa Romeo), 67,57 mph. (Motor Sport 10/1955)

Klasyfikacja generalna.

1.Joakim Bonnier (S) – Alfa Romeo 1900 Ti Super. 15 okr.
2. Ken Wharton (GB) – Austin A 90.
3. Tony Brooks (GB) – DKW Sonderklasse.
4. Alan Foster (GB) – MG Magnette.
5. Stirling Moss (GB) – Standard Ten.
6. Gerald Gelberg – Riley Pathfinder.
7. Brian Naylor – Ford Consul.