(Zarys historii sportu samochodowego)

Mistrzostwa Świata Samochodów Sportowych w 1953r były pierwszymi mistrzostwami producentów FIA. Rozegrano 7 wyścigów na całym świecie rywalizując między 8 marca a 23 listopada 1953r. Punkty mistrzowskie przyznawano za pierwsze sześć miejsc w każdym wyścigu w kolejności 8-6-4-3-2-1. Producentom przyznawano tylko punkty za najszybsze samochody. Nie przyznawano punktów za kolejne auta tej samej marki. Liczone były 4 najlepsze wyniki z 7 eliminacji.
Ferrari zdobyło mistrzostwo dzięki modelom 340MM i 375MM. Jaguar zajął drugie miejsce modelem C-type. Na najniższym stopniu podium stanął Aston Martin z modelami DB3 i DB3S. Lancia zajęła czwarte miejsce w swoich modelach D20 i D24. Również 4 był Cunningham modelami C4-R i C5-R.
Wszystkie zawody odznaczały się ogromną trudnością i były bardzo niebezpieczne. Mistrzostwa skierowane były do producentów i to oni wystawiali swoje fabryczne zespoły. Jednak większość uczestników składała się z amatorów i to oni mieli możliwość zmierzenia się z kierowcami z doświadczeniem w Formule 1. Scuderia Ferrari była dominującą siła wygrywając trzy z siedmiu wyścigów.

Ferrari 340 MM Vignale Spyder.

Jaguar C-type.

Aston Martin DB3.

Aston Martin DB3S.

Cunningham C4R.

Lancia D-20.

Cunningham C5R.

Lancia D24 Sport Pininfarina Spyder.

Klasyfikacja generalna.

1. Ferrari    -   30 pkt.
2. Jaguar   -  24 pkt.
3. Aston Martin – 16 pkt.
4. Lancia i Cunningham  -  12 pkt.
6. Alfa Romeo – 6 pkt.
7. Borgward  -  4 pkt.
8. D.B.    -    3 pkt.
9. Porsche  -  3 pkt.
10. O.S.C.A., Veritas i Talbot  -  2 pkt.
13. Maserati, Gordini, Fazer Nash – 1 pkt.