Średnia prędkość zwycięzcy: 141,729km/godz.

Lista startowa.

Nr.1. Jose Antonio Marin (MEX) – Chrysler Saratoga.
Nr.2. Bud Sennett (USA) – Oldsmobile 88.
Nr.3. Frank Burany (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.4. Louis Chiron (F) – Delahaye 175 S.
Nr.5. Sebastian Gonzales Olivares (MEX) – Chrysler Saratoga.
Nr.7. Tony Bettenhausen / Eddie Metzler (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.8. John Fredricks (USA) – Cadillac.
Nr.9. Alberto Ascari / Luigi Villoresi (I) – Ferrari 212 Inter Vignale.
Nr.10. Cecilio Martinez (MEX) – Buick.
Nr.11. Walt Faulkner (USA) – Lincoln.
Nr.13. Harold Hansen (USA) – Hudson Hornet.
Nr.14. Daniel Cayon (MEX) – Chrysler Saratoga.
Nr.15. Troy Ruttman / Clay Smith (USA) – Mercury 89M.
Nr.16. Bill Sterling / Robert H.Sandidge (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.17. Jose Bretto (MEX) – Ford.
Nr.18. Douglas Ehlinger (USA) – Packard.
Nr.19. Carlos Panini / Tersita Panini (MEX) – Alfa Romeo 6C 2500 SS.
Nr.20. Celestino Flores (MEX) – Packard.
Nr.21. Salvador De Zulueta (MEX) – Oldsmobile.
Nr.22. Clyde Johnson (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.23. Harry Lemual Fleming jr. (USA) – Oldsmobile Super.
Nr.24. Luis Leal Solares (MEX) – Hudson Hornet.
Nr.25. Rex Easton (USA) – Hudson Hornet.
Nr.26. Fernando Duran Mejira (MEX) – Buick.
Nr.27. Alberto del Campo (MEX) – Oldsmobile.
Nr.28. C.D.Evans (USA) – Nash Ambassador.
Nr.29. Jose Antonio Solana (MEX) – Oldsmobile 88.
Nr.30. Ricardo Ramirez (MEX) – Oldsmobile.
Nr.31. Jacqueline Evans (GB) – Chrysler Saratoga.
Nr.32. John Fitch (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.33. Alvin Rogers (USA) – Cadillac 62.
Nr.34. Piero Taruffi (I) / Luigi Chinetti (USA) – Ferrari 212 Inter Vignale.
Nr.36. Abelardo Matamoros Acosta (MEX) – Oldsmobile.
Nr.37. Salvador Lopez Chavez (MEX) – Hudson Hornet.
Nr.39. Phil Walters (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.40. J.C.Trimble (USA) – Oldsmobile.
Nr.41. Jose Estrada Manocal / Miguel Gonzales (MEX) – Packard.
Nr.42. Jesus Esparza (MEX) – Ford.
Nr.43. Arturo Breton (MEX) – Chrysler New Yorker.
Nr.44. Marshall Teague (USA) – Hudson Hornet.
Nr.45. Felix Cerda Loza (MEX) – Oldsmobile.
Nr.46. Francisco Ibarra (MEX) – Packard.
Nr.47. Fernando Razo Maciel (MEX) – Jaguar Mark VII.
Nr.48. Jean Trevoux / Marcel Lesurque (F) – Packard 400 Patrician.
Nr.49. Bob Korf (USA) – Nash Ambassador.
Nr.50. Manuel Rocha (MEX) – Oldsmobile.
Nr.51. Enrique Fluchaire (MEX) – Hudson Hornet.
Nr.52. Alberto Rojas (MEX) – Cadillac 62.
Nr.53. Leroy E.Warriner (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.54. Ray Crawford (USA) – Lincoln Cosmopolitan.
Nr.55. Chano Ureta (MEX) – Packard.
Nr.56. Enrique Paredes (MEX) – Hudson Hornet.
Nr.57. Jamie Pasquel (MEX) – Cadillac 62.
Nr.58. Arnaldo Alvarado (PE) – Mercury.
Nr.59. Arcesio Paz (CO) – Oldsmobile.
Nr.60. Olegario Perez (MEX) – Oldsmobile.
Nr.61. Cesar Lucero (YV) – Oldsmobile.
Nr.62. Raymundo Corona (MEX) – Packard.
Nr.63. Francisco Anza (MEX) – Mercury.
Nr.65. Ramon Lopez (YV) – Oldsmobile.
Nr.67. Oscar Vera (YV) – Oldsmobile.
Nr.68. Robert Christie (USA) – Nash Ambassador.
Nr.70. Juan Resendez (YV) – Studebaker.
Nr.71. Attilio Cagnasso (YV) – Studebaker.
Nr.72. Reginald McFee (USA) – Chrysler Saratoga.
Nr.74. Henry Charles Bradley (PE) – Nash Ambassador.
Nr.77. Alfredo Gago (YV) – Studebaker.
Nr.79. Hershel McGriff (USA) / Thompson – Oldsmobile 88.
Nr.81. Jose Garza Castro (MEX) – Oldsmobile 88.
Nr.82. Abelardo Diaz Guttierez (YV) – Hudson.
Nr.83. Magin Pastor (YV) – Oldsmobile Super 88/
Nr.84. David Dominguez (MEX) – Chrysler.
Nr.85. Oscar Cepeda / Luis Pombo Rivadeneyra (MEX) – Oldsmobile.
Nr.87. Tommy L.Francis (USA) – Packard.
Nr.88. Javier Razo Maciel (MEX) – Lincoln.
Nr.89. Jack McAfee (USA) – Cadillac 62 Sedanette.
Nr.90. Jerry Unser / Bobby Unser (USA) – Jaguar Mark VII.
Nr.91. Felice Bonetto / Gian Paolo Volpini (I) – Lancia Aurelia B20.  
Nr.92. Leon McMillan (USA) – Oldsmobile Holiday.
Nr.93. Jorge Limon Escalante (MEX) – Hudson Hornet.
Nr.94. Ali Rachid (YV) – Hudson.
Nr.96. Owen Gray (USA) – Oldsmobile.
Nr.97. Luis Salvi (PE) – Oldsmobile.
Nr.98. Emilio Chafardet (YV) – Mercury.
Nr.99. Salvador Barragan (MEX) – Mercury.
Nr.101. Giovanni Bracco (I) / Gilberto Cornacchia (I) – Lancia Aurelia B20.
Nr.102. Manuel Luz Meneses (MEX) – Nash Ambassador.
Nr.104. Wayne Hansen (USA) – Hudson.
Nr.105. Alfonso Oviedo (MEX) – Cadillac 62.

Giovanni Bracco i Gilberto Cornacchia – Lancia Aurelia B20.

Carlos Panini i Tersita Panini – Alfa Romeo 6C 2500 SS.

Sebastian Gonzales Olivares – Chrysler Saratoga.

John Fitch – Chrysler Saratoga.

Tony Bettenhausen i Eddie Metzler – Chrysler Saratoga.

Phil Walters – Chrysler Saratoga.

Ray Crawford – Lincoln Cosmopolitan.

Fernando Razo Maciel – Jaguar Mark VII.

Giovanni Bracco i Gilberto Cornacchia – Lancia Aurelia B20.

Piero Taruffi i Luigi Chinetti – Ferrari 212 Inter Vignale.

Troy Ruttman i Clay Smith – Mercury 89M.

Alberto Ascari i Luigi Villoresi – Ferrari 212 Inter Vignale.

Sebastian Gonzales Olivares – Chrysler Saratoga.

Clyde Johnson – Chrysler Saratoga.

Jean Trevoux i Marcel Lesurque – Packard 400 Patrician.

Piero Taruffi i Luigi Chinetti – Ferrari 212 Inter Vignale.

Giovanni Bracco i Gilberto Cornacchia – Lancia Aurelia B20.

Nr.9. Alberto Ascari i Luigi Villoresi – Ferrari 212 Inter Vignale, nr.16. Bill Sterling i Robert H.Sandidge – Chrysler Saratoga.

Troy Ruttman i Clay Smith – Mercury 89M.

Bracco i Cornacchia – Lancia Aurelia B 20.

Piero Taruffi i Luigi Chinetti – Ferrari 212 Inter Vignale.

Troy Ruttman i Clay Smith – Mercury 89M.

Giovanni Bracco i Gilberto Cornacchia – Lancia Aurelia B20.

Tony Bettenhausen i Eddie Metzler – Chrysler Saratoga.

Druga edycja panamerykańskiego rajdu została tym razem poprowadzona w przeciwnym kierunku z południa na północ zaczynając w Tuxtla Gutierrez przez Chiapas, Ciudad Juarez z metą w Chihuahua i mierzył 3113 km. Zmieniono również termin z początku maja na koniec listopada. Po raz pierwszy wystartował europejski zespół fabryczny Ferrari wystawiając kilka samochodów w tym model 212 Export LWB Vignale. Pomimo że samochody te nie spełniały wymagań technicznych kategorii samochodów turystycznych, włosi zostali dopuszczeni do rywalizacji.
Jose Estrada – weteran sportu samochodowego, dealer samochodów w Meksyku – jeszcze przed startem ogłosił „wygram, albo umrę próbując”. Już na pierwszym etapie jego Packard 1951 wypadł z drogi i spadł 190m do wąwozu. Zrówno On jak i jego pilot Miguel Gonzales zmarli w szpitalu Oaxaca dzień później.
Następnego dnia Carlos Pannini włoski emigrant, pionier meksykańskiego lotnictwa – w 1927r założył w Meksyku pierwszą regularną linię lotniczą, którą sprzedał w 1951r z planami przejścia na emeryturę – miał wypadek podczas drugiego etapu z Oaxaca do Puebla. Pomimo że zgłoszonym kierowcą była jego córka Teresa, On był za kierownicą nie posiadając ważnej licencji (nie miał nawet prawa jazdy) i będąc w złym stanie zdrowia. Do wypadku doszło gdy młody Bobby Unser próbował go wyprzedzić. Tak to później opisał w swojej książce Bobby:”Drugiego dnia byliśmy na 17 miejscu i musieliśmy mocno cisnąć żeby poprawić swoją pozycję. W górach doszliśmy milionera Carlosa Panini jadącego z córką Teresą (Alfa Romeo 6C 2500 SS), która była zgłoszona jako kierowca. Jednak za kierownicą był Carlos, który źle się czuł i na dodatek nie miał prawa jazdy. Zasady są takie że wolniejszy samochód musi jak najszybciej przepuścić szybsze auto, gdy to zatrąbi. Byliśmy w górach. Ja doszedłem Carlosa i zatrąbiłem, ale on nie pozwolił się wyprzedzić. Trwało to może z 10 km a on cały czas mnie blokował jadąc z prędkością ok. 90 mil/godz. Przy kolejnej próbie wyprzedzenia mój samochód lekko uderzył prawą stroną w Carlosa, a lewe koła wypadły poza drogę, w dół było jakieś 500, 800 stóp. Na szczęście udało mi się odzyskać kontrolę nad samochodem. Carlos za bardzo skorygował swój tor i z pełnej prędkości uderzył w skałę, a samochód eksplodował. Nie wiedziałem nawet że Carlos zginął na miejscu.
Jedną z zasad rajdu jest zatrzymanie się i udzielenie pomocy, jeżeli tego nie zrobisz zostajesz zdyskwalifikowany. Widząc wybuch chciałem się zatrzymać i udzielić pomocy, ale tata kazał mi jechać dalej. Znał zasady i powiedział że są tam już ludzie żeby udzielić pomocy. Dla mnie było to niezwykle trudne. Zwolniłem do 15-20mil i tak jechałem dłuższy czas”.
Ricardo Ramirez po tym zdarzeniu natychmiast wycofał się z rajdu i pojechał prosto do szpitala w Puebla, gdzie dowiedział się o śmierci przyjaciela. Teresa Panini przeżyła wypadek odnosząc niewielkie obrażenia. Śmierć dwóch znanych meksykańskich sportowców w pierwszych dwóch dniach imprezy przyniosła reakcje przerażenia i oburzenia. Urzędnik państwowy publicznie napiętnował imprezę. „Imitacja północnoamerykańskich zwyczajów nie nadaje się do meksykańskiej rzeczywistości”. Prasa natychmiast to podchwyciła. W „Mexico City El Universal” napisano że zezwolenie na takie niebezpieczne wyścigi było zbrodnią. Jakby tragedii było mało, burmistrz Oaxaca Lorenzo Mayoral Lemus, stracił życie podczas pierwszego dnia imprezy. Między miastami Tuxtla Gutierrez a Oaxaca jego samochód wypadł z górskiej drogi. a on zmarł w szpitalu w Oaxaca.
Chociaż dwa pierwsze miejsca były do przewidzenia wygrał fabryczny zespół Ferrari (Piero Taruffi i Alberto Ascari). Trzecie i czwarte miejsce zajęły zwykłe amerykańskie samochody. Bill Stirling – sprzedawca z El Paso w Teksasie zajął trzecie miejsce w Chrysler Saratoga, a znany kierowca wyścigowy Troy Ruttman był czwarty. Swojego Mercury podobno kupił za 1000$ w komisie używanych samochodów w El Monte w Kaliforni. Mimo to udało im się pokonać wielu fabrycznych kierowców.

Klasyfikacja generalna.

1. Piero Taruffi (I) / Luigi Chinetti (USA) – Ferrari 212 Inter Vignale.  21h57:52
2. Alberto Ascari / Luigi Villoresi (I) – Ferrari 212 Inter Vignale.  22h05:56
3. Bill Stirling / Robert H.Sandidge (USA) – Chrysler Saratoga.  22h13:46
4. Troy Ruttman / Clay Smith (USA) – Mercury 89M.  22h18:03
5. Jean Trevoux / Marcel Lesurque (F) – Packard 400 Patrician.  22h22:17
6. Marshall Teague (USA) – Hudson Hornet.  22h41:40
7. Alvin Rogers (USA) – Cadillac 62.  22h52:43
8. Ray Crawford (USA) – Lincoln Cosmopolitan.  23h04:06
9. Jose Antonio Solana (MEX) – Oldsmobile 88.  23h12:29
10.Bob Korf (USA) – Nash Ambassador.  23h12:49
11.Clyde Johnson (USA) – Chrysler Saratoga.  23h20:31
12.Raymundo Corona (MEX) – Packard.  23h26:03
13.Owen Gray (USA) – Oldsmobile.  23h35:01
14.Douglas Ehlinger (USA) – Packard.  23h36:49
15.Leon McMillan (USA) – Oldsmobile Holiday.  23h47:42
16.Tony Bettenhausen / Eddie Metzler (USA) – Chrysler Saratoga.  23h49:49
17.Luis Leal Solares (MEX) – Hudson Hornet.  24h02:02
18.Olegario Perez (MEX) – Oldsmobile.  24h06:39
19.David Dominguez (MEX) – Chrysler.  24h12:01
20.J.C.Trimble (USA) – Oldsmobile.  24h15:40
21.Arnaldo Alvarado (PE) – Mercury.  24h16:18
22.Jose Antonio Marin (MEX) – Chrysler Saratoga.  24h20:58
23.C.D.Evans (USA) – Nash Ambassador.  24h29:22
24.John Fredricks (USA) – Cadillac.  24h35:27
25.Attilio Cagnasso (YV) – Studebaker.  24h38:02
26.Salvador Lopez Chavez (MEX) – Hudson Hornet.  24h43:41
27.Oscar Vera (YV) – Oldsmobile.  24h44:07
28.Reginald McFee (USA) – Chrysler Saratoga.  24h53:26
29.Robert Christie (USA) – Nash Ambassador.  24h53:34
30.Alberto del Campo (MEX) – Oldsmobile.  25h19:09
31.Oscar Cepeda / Luis Pombo Rivadeneyra (MEX) – Oldsmobile.  25h25:26
32.Alfonso Oviedo (MEX) – Cadillac 62.  25h26:55
33.Salvador De Zulueta (MEX) – Oldsmobile.  25h51:25
34.Emilio Chafardet (YV) – Mercury.  26h26:31
35.Jorge Limon Escalante (MEX) – Hudson Hornet.  27h29:57

Wystartowało 91 załóg, ukończyło 35.